Merhaba
Ben Özge Arman. 29 yaşındayım ve 4 senelik evliyim.
Evliliğimizin ilk yıllarında bir gebeliğim oldu ancak düşükle sonuçlandı.O günden sonra çok istememize rağmen gebe kalamadım. Çikolata kistlerim vardı ve gebe kalamıyor olmam buna bağlandı. Eylül 2006 da çikolata kisti ameliyatı oldum ancak yine sonrasında gebe kalamadım. Her türlü takip yapıldı ancak istediğimiz sonuca ulaşamadık. Daha sonra Engin bey ile tanıştık. Kendisi yaptığı muayenelerde yumurtalık rezervimin olmadığını ve o an için tek çarenin tüp bebek olduğunu söyledi.Şansımız çok düşüktü buda bizi korkutuyordu. Ancak ne pahasına olursa olsun çocuk sahibi olmayı çok arzu ediyorduk ve karar verdik. 8 eylül 2008 de tedaviye başladık bir sürü iğne oldum.Hep hormon iğnesiydi tabiki bunlar.
Duygusal anlamda da, fiziksel anlamdada insanı çok yoruyor ama amaç belli ve siz ona ulaşmayı çok arzu ediyorsunuz. Her zorluğa katlanabiliyorsunuz. Tedavi sonrası bana 3 embriyo transfer edildi transferden 14 gün sonra yapılan gebelik testi ile hamile olduğumu öğrendim.O an hissettiklerimi anlatabilmem mümkün değil. Rüyamız gerçek olmaya başlamıştı bundan sonrada başka zorlu bir dönem başladı. Kendime çok dikkat etmem ve bol bol istirahat etmem gerekiyordu.2 aylık olunca ilk muayenenize gittik. Bebeğimizin yada bebeklerimizin kalp atışlarını duyacaktık. O gün rahimde 1 embriyonun yaşadığını öğrendik ve kalp atışlarını dinledik çok heyecanlandık.
İçimde artık iki kalp atıyordu sonrası normal gebelikler gibiydi her ay rutin kontrollerimiz oldu. Diğer gebelere oranla daha çok istırahat etmem gerekiyordu bende öyle yaptım.Çünkü biz bu bebeği çok istedik ve her şeyi yapmaya hazırdık zaten. 4 haziran 2009 da bebeğimizi (oğlumuz Atakanı) kucağımıza aldık. Anne olmak, baba olmak sanıyorum bu hayatta tadılabilecek en güzel duygu. Allah her isteyene nasip etsin. O kadar çok gözyaşı dökmüştük ki. şimdide döküyoruz ama mutluluk gözyaşları. Engin beye ne kadar teşekkür etsek az. Çok kutsal bir mesleği var. Bu yazdıklarım tabiki hep bizim penceremizden kendisi kim bilir neler hissediyor insanları arzularına kavuşturabilmek aracı olmak çok büyük bir mutluluk olsa gerek.
Teşekkürler Engin bey. Evladımızı kucağımıza almamızda verdiğiniz emek ve çaba için, destek için sonsuz teşekkürler.
Özge & Mehmet Arman