Question 1

Kahramanımıza Teşekkürler

admin · Accepted Answer

Arkadaşlığımız yıllar öncesine dayansa da eşimle ancak tanışmamızdan 8 yıl sonra evlendik. Evlendiğimizde ben 36 eşim 39 yaşındaydı. Birbirimizi yıllardır tanıdığımız için vakit kaybetmeden ve yaşımız ilerlemeden çocuk sahibi olmak istiyorduk. Bir kaç denememiz olumsuz olunca ben hemen doktora gittim ve bir sorunum olmadığını öğrendim. Daha sonra eşim sperm testi yaptırdı ve sonuç negatif çıktı yani sperm yoktu. Bunun üzerine daha önceden ağabeyimde de böyle bir sorun yaşadığı için onun doktorundan randevu aldık ve gittik. Doktor eşimi muayene ettikten sonra bir takım testler istedi. Bu testler sonucunda eşimin doğuştan klinefelter sendromu olduğunu öğrendik. Yani eşim 46 yerine 47 kromozomlu doğmuş. X kromozomu 1 tane fazlaymış. Bu durumda bizim normal yollardan çocuk sahibi olmamızı maalesef imkansız kılıyormuş. Mikro-tese ameliyatı olup içeride sperm var mı, varsa canlı mı diye bakılması gerekiyormuş. Fakat eşim doktorla iyi iletişim sağlayamadı daha doğrusu sorularına net bir cevap alamadığını söyledi ve çocuk konusu bizde bir süreliğine kapandı.

Bir gün arkadaşları ile otururken konu bizim çocuğumuzun olamamasından açıldı. Onlarda bize kendi sorunlarına derman olan Prof. Dr. Engin Oral‘ı tavsiye ettiler. Onlardan Engin Bey hakkında çok güzel şeyler duyduk ki. “söylemeden edemeyeceğim, gerçekten Engin Bey kibar, güler yüzlü, güven veren, kendisine 24 saat ulaşılabilen, sorularına her zaman cevap bulabileceğin, çok başarılı ve dünya tatlısı bir doktor.” Daha sonra Nişantaşı muayenehaneden randevu aldık. Eşimle beraber gittik. Ben o kadar heyecanlıydım ki. Güzel bir şey duymaya çok ihtiyacım vardı. Doktor çok önemli. Seni motive etmeli, yanında rahat olmanı sağlamalı ve güven vermeli. İşte biz de gerçekten öyle güven veren, güler yüzlü, sevecen bir doktorla karşılaştık. Çok şükür…

Engin Bey önce bizi dinledi, sonra sorularını sordu ve yaptırdığımız testleri inceledi. Evet o da bize normal yollardan çocuk sahibi olma şansımızın pek olmadığını söyledi. Eşim için kendi gibi başarılı, sevecen bir doktor önerdi. Daha sonra da beni muayene etti. Önce AMH testi yaptı ve sonra muayene oldum. Muayene sırasında daha önce bana söylenmeyen bir kaç tane miyomum olduğunu öğrendim. Engin Bey bir tanesinin de eğer çocuk sahibi olacaksam alınması gereken yani bebeğin tutunacağı yerde olduğunu söyledi. Eğer alınmazsa düşükle sonuçlanan hamilelik geçirebilirmişim. Ama önce eşimin muayenesi ve çıkacak sonuç önemliydi. Vakit kaybetmeden doktor Bülent Alıcı’dan randevu aldık ve gittik. Önce hep beraber konuştuk sonra eşim muayene oldu. Bülent Bey de eğer bebek sahibi olmak istiyorsak eşimin mikrotese ameliyatı olması gerektiğini söyledi. Ameliyat ile canlı sperm varsa onlar toplanacaktı. Tek çare bu ameliyatı yapıp sonucu görmekti. Eşim Bülent Alıcı’yı çok sevdi ve güvendi ameliyat için tamam dedi. Hemen Engin Bey’e haber verdik. O sırada AMH test sonuçlarım da çıkmıştı. Engin Bey test sonuçlarıma göre yumurta rezervimin azaldığını,öncelikle yumurta toplama işlemi,daha sonda miyom ameliyatı ve 3 ya da 4 ay sonra da eğer canlı sperm bulunur ise transfer işlemi yapılacaktı. Biz hemen doktorumun vermiş olduğu ve 2,5 hafta süren iğnelere başladık.Çok heyecanlıydım. Fakat 2.hafta ya geldiğimizde Engin Bey yumurtalarımın istenilen boyuta gelmediğini, riske atmamak için de iğneleri kesip 1 ay daha beklememizi istedi. Bir sonraki ay iğnelere tekrar başladık. Bu sefer her şey yolunda gitti ve Engin Bey yumurtaların toplanacağı gün için bize randevu verdi. Aynı gün eşim de tese ameliyatı olacaktı. İşlemlerin olacağı gün benim ve eşimin ailesi olmak üzere hepimiz klinikte hazır bulunduk. İlk önce yumurta toplama için beni ameliyathaneye aldılar. Ayıldığımda Engin Bey yanımda ve elimi tutuyordu. İlk sorduğum soru kaç tane yumurta toplandığı idi. 12 adet yumurta toplandıklarını söyledi. O an çok sevinmiştim ama asıl önemli ve heyecan verici olan eşimin ameliyatı idi.

Benden sonra onu aldılar ameliyata. Eşimin ameliyatı yapacak sevgili doktor Bülent Bey, 15 dk da sürebilir 1 saatte sürebilir işlem dedi. Heyecanlı bekleyiş başladı. Eşimi beklerken herkes dua ediyordu. Benim gözüm ise hep kapıdaydı. Yarım saat geçmişti ki, Bülent Bey gülen gözlerle yanımıza geldi ve gözünüz aydın dedi. Çok güzel ve sevindirici bir ameliyat oldu. Evet eşimde canlı sperm bulunmuştu hem de dondurulacak kadar. Hemen olması gereken diğer işlemler yapıldı. Daha sonra biz evimize döndük ve 5 gün boyunca bizi klinikten arayarak şu kadar yumurtanız kaldı diye haber verdiler. 4.gün bir tane yumurtamız 5.gün ise 4 tane yumurtamız döllenmişti. Artık 5 tane transfere hazır embriyomuz vardı çok şükür. Sıra benim miyom ameliyatına gelmişti.

Mayıs sonu gibi Engin Bey miyom ameliyatımı yaptı. Bu ameliyatım da başarılı geçti. Fakat transfer için ameliyat yerimin iyileşmesi gerekiyordu. Bu nedenle Kasım ayına kadar bekledik. Kasım ayında transfer için hazırlıklara başladık. Bu sefer her gün bir sürü ilaç kullanarak rahim duvarının kalınlaşmasını ve transfere hazır hale gelmesini bekliyorduk. Fakat yine ilk denemede istenilen duruma gelmedi. Sevgili doktorum Engin Bey, “riske atmak istemiyorum, içim rahat bir şekilde bu transferi yapmak istiyorum bu nedenle 1 ay daha beklemeyi öneririm” dedi. Hiç tereddütsüz kabul ettim. 1 ay daha bekledik ve hocamız transfer için 3 Ocak 2018 tarihine gün verdi.İnanılmaz bir gündü benim için. Çok heyecanlıydım ama hiç ümitsiz değildim. İnanıyordum ve sevgili doktorum Engin Bey’e sonsuz güveniyordum. Öğleden sonra transfer için beni aldılar. Engin Bey işlem sırasında beni o kadar rahatlattı ki, çok huzurlu, sakin bir transfer işlemi oldu. 2 yumurta transfer etmişti. Transferden 2 saat sonra evimize döndük ve heyecan dolu tam 12 günlük bekleyiş başladı.

İşte hamile olup olmadığımı öğreneceğim o gün gelmişti. Sabah erkenden kan vermek için laboratuvara gittim. Sonuç akşam 17:00 gibi çıkacaktı. Saat yaklaştıkça kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu. O gün kursum vardı ama o kadar heyecanlıydım ki hocayı dinleyemiyordum. Saat 17:00 olur olmaz sonuç için tekrar laboratuvara gittim. Aslında e-mail adresime gelmişti ama oradan öğrenmek istemedim. Elime o kağıdı alıp görmek istedim. Danışmadaki kız kağıdı uzattı. Ben filmlerdeki gibi pozitif ya da negatif yazacak beklerken bir takım oranlar yazıyordu. Tabii haliyle bir şey anlamadım. Orada bulunan doktorun bana yardımcı olacağını söylediler. Yanına gittim. Doktor sonuca baktı ve tebrik ederim, hamilesiniz dedi. Olduğum yere oturup kaldım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Doktor geldi sarıldı, tebrik etti. Sakinledikten sonra heyecanla sonucu sabırsızlıkla bekleyen eşimi aradım tabi gözyaşları içinde. “Baba olmaya hazır mısın“dedim. Telefonun diğer ucunda o da sevinç çığlıkları attı. Daha sonra anneanne, babaanne ve dedelere haber verdik. O sırada sevgili doktorum Engin Bey Amerika’da idi. Ve sonucu görür görmez hemen oradan aradı beni tebrik etti. Ama daha bitmemişti. 2 gün sonra aynı testi bir daha istedi. Bu sefer sonuç istenilen seviyede değildi. Tabi bunu duyunca ben çok üzüldüm ama 2 gün sonra tekrar test yaptıracaktım. Son kez testi yaptırdım ve sonuç mükemmel çıktı. Bir kez daha mutluluk gözyaşı döktük. Sıra kese görmeye gelmişti. Tek mi yoksa ikiz gebelik miydi? Eşimle birlikte gitmiştik. Engin Bey ultrasona aldı ve miniğimizin kesesini görmüştük. Evet tekil gebelikti embriyolardan sadece biri tutmuştu. Sıra kalp atışına gelmişti. Onu da duyduktan sonra daha rahatladık.

Tabi haftalar ilerlemeye başladı. Engin Bey eşimin durumundan dolayı 11.hafta da bebeğin kanını alıp Amerika’ya genetik testine göndermeyi önerdi. Hiç düşünmeden kabul ettik. Bu test yapıldıktan sonra ikili, üçlü, dörtlü testlere gerek yoktu. 10 gün sonra test sonucu geldi. Çok şükür her şey yolundaydı. Bu arada bir süre her gün daha sonra 32.haftaya kadar hafta da bir iğne oldum. Genetik testine bakılırken bebeğin cinsiyeti de belli oluyormuş. Biz Engin Bey’den bize cinsiyetini söylememesini bir zarf içinde vermesini istedik. Kendi de ultrasonda görüp emin olduktan sonra bize zarf içinde bir çift minik çorap verdi. Daha sonra ailelerimizi de toplayarak zarftan çıkan mavi çorap ile miniğimizin cinsiyetini erkek olduğunu öğrendik. Çok mutluyduk. 18.haftamıza geldiğimizde Engin Bey oğlumuzun kilosunun sınırın biraz üstünde olduğunu bu nedenle gebelik şekeri haftamızı beklemeden test yaptırmamı istedi. Hiç vakit kaybetmeden gebelik şekeri testini yaptırdım. Ben test sonucunun iyi çıkacağından o kadar emindim ki… Ama sevgili doktorumun şüpheleri doğru çıkmıştı ve evet maalesef gebelik şekerim çıkmıştı. Hemen bir diyetisyen ile görüşüp hamileliğim boyunca diyet yaparak geçirdim bu süreci. En çok şımarıp yemem gereken dönemi sıfır şeker ve sıfır tuz ile geçirmiştim. Hem doktorumun hem diyetisyenimin dediklerini harfiyen uyuyordum. Herkesin canın çekmiştir, ye biraz dediği tüm her şeye “hayır” dedim. Allah tarafından da hiçbir şey canım çekmedi. Tabii hem hamile kaldığımda zayıf olmam hem de diyet yapmanın faydası ile doğuma kadar toplamda 6,5 – 7 kilo arası aldım. Doğuma 1 ay kala da az miktarda da olsa insülin kullandım. O kadar dikkat etmeme rağmen bebeğimin kilosu hep o kırmızı çizginin üstünde çıktı. Doğumun sonralarına doğru girdiğim NST sonuçları da güzel çıkıyordu. En son girdiğim NST den sonra sevgili canım doktorum Engin Bey ile doğum gününe karar verdik.

Çok heyecanlı ve hızlı geçen bir haftadan sonra o büyük gün gelmişti ve 13 Eylül 2018 sabahı sabah 06:54 de bizim kahramanımız sevgili doktorumuz Engin Bey oğlumuz Yaman’ı sağlıklı bir şekilde kucağımıza verdi. Çok şükür oğlumuz şimdi 8 aylık. Sağlıklı ve mutlu bir bebek. Evet Prof. Dr. Engin Oral bizim kahramanımızdır. Onu çok seviyor ve her şey için çok teşekkür ediyoruz. İyi ki var, iyi ki tanımışız kendisini…Sevgiler.

Burcu Gürsoy

Question 2

Mutlu Sonumuz Efehan

admin · Accepted Answer

Herşey 2012 yılında eşimle ikinci çocuk yapma kararıyla başladı.Oğlumuz 9 yaşına gelmişti.Evde bir bebek zamanı geldi geciyordu.Çalışmalara başladık.Üç ay geçip hamile kalamayınca doktora gittim.

Doktor myomlarımın olduğunu,biryıl içinde hamile kalamazsan gel dedi.İçim hiç rahat değildi.İlk bebeğim hemen olmuştu,şimdi yaşım 34 oldu,yaş faktörünü unutmamam gerektiğini anladım.İki ay daha bekledim,başka bir doktora gittim.Poliplerimin olduğu,bunların hamile kalmayı engellediğini söyledi.Poliplerimin alınmasına karar verdik.Histereskopi yapılacaktı.Bu arada içimde korku vardı.Bir daha anne olamama korkusu.Sıkıntılı süreç başlamıştı benim için.Maalesef doktorum histereskopiyi yapamadı,sadece 2-3 doku parçası alıp patolojiye gönderdiğini söyledi.Sebebini sorduğumda rahim yapın kötü,poliplerimin fazla,bunlar alınsa bile hamile kalamzsın,kanser olma olasılığın yüksek dedi.Çocuk yapmayı unut,rahmini alalım dedi.

O gün çok üzüldüm,eşime anlattığımda başka doktorlara gideriz,patoloji sonucun gelmeden doktor böyle nasıl konuşur anladım dedi.Bir hafta sonra patoloji sonucum şükürler olsun temiz geldi. İşini bilen,güveneceğim,işinde uzman doktor arayışına girdim.Haftalarca internetten doktor araştırdım.Bilgisine güvendiğim,saydığım bir arkadaşım Engin Hocayı tavsiye etti,memnun kalırsın,iyi bir doktor dedi.(Mehtap Hanım,kendisine çok teşekkür ediyorum,sizin gibi bir doktorla tanışmamızı sağladığı için,sonsuz sevgilerle)Eylül 2013 de Engin Hocadan randevu aldım.Herşeyi anlattım,beni muayene etti,yapılacak iş histereskopi ile poliplerin alınması dedi.Engin Hocadan çok memnun kaldım,güven duydum,içim biraz olsun rahatlamıştı.inşallah hamile kalabilirim diye düşündüm.Engin hoca histereskopi ile poliplerimi aldı,patolojim temiz geldi,ayrıca benim ilk doğumda rahimde yapışıklık olmuş,bu da hamile kalmayı engelleyen bir durum,hoca bu yapışıklılığı açıp spral takmış.şimdi 2 ay bekleme zamanıydı.Engin hocam problemleri çözdük,6 ay hamile kalamazsan eşinle gel dedi.İçimde bir umut yeşermişti,bu sefer doğru doktoru buldum,başaracağız.

Nihayet düşündüğüm gibi oldu,ilk ay hamile kaldım,çoksevindik,bir heyecan sardı ev halkını.Her ay kontrole Engin Hocaya gidiyordum.Herşey yolundaydı.Bir oğlum daha olacaktı,çok seviniyorduk.Beşinci ayımda hocam plesanta previa olduğumu söyledi yani bebeğimin plesantası öndeymiş,yukarı çıkmazsa kanamalarımın olacağını,erken doğum yapacağımı,en kötü ihtimal doğumda rahmimin bile alınabileceğini söyledi.Canımız çok sıkıldı,Hocam kendimi yormamamı,dikkatli olmamı söyledi,hocama çok güveniyordum,dedikleri hep yaptım.32. haftada kanamalarım başladı,hocamı aradım,sakin ol,bunlar beklenen kanamalar dedi,artarsa hemen doğuma alırız seni dedi,istirahat et,yat dedi.Bir ay evde istirahat ettim,ara ara kanamalar devam etti.Allahıma şükürler olsun ,34 .haftaya gelmiştim.Engin Hoca korkma artık bebek doğsa bile artık yaşar dedi .Oğlum 2,5kg olmuştu.

Bu arada tansiyonum yükselmeye başladı,hocam evde kontrol et dedi,ama düşmüyordu,preeklemsi olmaktan korkuyordum.Hocam sık kontrollere çağırdı.Kendimi iyi hissetmiyordum.Bir yandan ağustos sıcağı beni çok bunaltıyordu,evde yatmakta sıktı beni.Oğlumu kucağıma alacağım günleri düşünüp sabır ediyordum.Kontrole gittiğimizde tansiyon nedeniyle oğlumun büyüyemediğini,hocam beklemenin bir anlamı yok,riske girmeyelim,birkaç gün içinde bebeği alalım dedi.Hocama sonsuz güveniyordum.O ne derse oydu.Allahın izniyle 1 Eylülde oğlumu kucağıma aldım.Allaha şükürler olsun.Bundan daha güzel bir duygu mefhumu yok hayatta.Allah herkese nasip etsin.Engin hocam size minnettarım,size ne kadar teşekkür etsem azdır.Allah size uzun ömürler versin.

Sizden aldığım pozitif enerji ile başarıya ulaştım.Benimki gerçek bir başarıydı,herşey sizin sayenizde oldu.Mutlu sona ulaştık. Sonsuz sevgi ve saygılarımla,sizi çok seviyoruz.

Question 3

Mucizemiz

admin · Accepted Answer

Bebek... Her evli çiftin hayali ve özlemi. Bir ailenin yaşama sevinci. Onun bir gülüşü büyük sevinç , bir damla gözyaşı ise büyük bir acı. Ama bazen işler yolunda gitmiyor ve çift o mucizeye kavuşamıyor. Bizim içinde işler yolunda gitmiyordu. Üst üste gelen şansızlıklar. İnsanın aklına dahi gelmeyecek engeller, bu kadarı da ancak eski Türk filmlerinde olur dedirten şanssızlıklar ve sonunda kabulleniş. Tam vazgeçtik ve herşeyi kabullendik derken karşımıza çıkan sihirli bir el. Prof. Dr. Engin Oral. Daha önceki denemelerimiz ve doktorlardan duyduklarımız bizi de vazgeçme ve kabullenme noktasına getirmişti. Bir arkadaşımız sayesinde Engin Hoca ile tanıştık. Muayene ve birçok tahlilden sonra yine aynı kelimeleri duymayı umarak Engin Hocanın muayenehanesine gittik. Engin Hoca herşeyi bize anlattı. Problemlerimiz yüzünden şansımızın düşük olduğunu ancak imkansız olmadığını söyledi. Uygulanacak yöntemleri , bunların artılarını ve eksilerini anlattı. Daha önce bizimle bu şekilde konuşan bir doktor olmamıştı. Kendisine güvendik ve sürece başladık. Gerçekten çok zor ve uzun bir süreç. İlk deneme: İkimiz de çok heyecanlıydık. Sürece hazırlık dönemi ve bekleme. En zor kısımdı. Özellikle anne adayı için. Hem fiziksel hem de duygusal bir zorluk. Testler sonucunda 2 şansımız vardı 2 sağlıklı embriyo. İlk başta herşey yolunda gidiyordu. Ama olmadı. “Kader” veya “kısmet” . Doğru kelime ne olursa olsun o an hissettiğimiz duyguları kesinlikle karşılayamaz. Sonunda Engin Hoca bizi karşısına aldı ve vazgeçmememiz gerektiğini söyledi. “İnanmak” ve “güvenmek “ bu iki kelime bizi tekrar baştan başlamamıza motive etti. İkinci deneme: Yine anne adayı için fiziksel ve duygusal zorluklar. Muayeneler, testler ve hazırlık süreci. Testler sonucu sadece 1 sağlıklı embriyonun olduğu haberi. Yani ilk denemeye göre yarı oranda şans ve ilk denemeden yaşadığımız deneyimler. Çok üzüldük. Yine bir yıkım ve umutsuzluğun eşiğindeyken yine Engin hocanın sihirli kelimeleri bizi kendimize getirdi. Sonuçta %1 bile %0 dan daha iyi bir şanstır. Bu sefer “kader” ve “kısmet” kelimeleri bizim için umudun anlamı olmuştu. Sürecin ilk adımı başarılıydı. Mucizemiz yaşama tutunmuştu. Yine anne adayı içi zor bir süreç daha. Bir sürü iğne , ilaç ve duygular. Ama sonucu düşünmek. Anne adayı buna sarılarak katlandı bunca sıkıntıya. İşte o an gerçekten anneliğin nasıl bir duygu olduğunu anlıyor insan. Herşey yolunda gitti. Tabii bu süreçte Engin Hocanın varlığı ve desteği hep yanımızdaydı. Onun gerçekçi , tedbirli ve güven veren yapısı bizi hiç bırakmadı. En küçük olsa bile hiç bir ihtimali kaçırmadı ve değerlendirdi. Galiba en güzel cümle şu alacak “Engin Hoca hamilelik sürecini bizimle birlikte yaşadı.” İçimiz rahattı çünkü Engin Hoca bizim yakınımızdaydı. Kendimizi bu süreçte hiç yalnız bırakmadı. 7/24 gerektiğinde bir telefon uzağımızdaydı. Sonuç: Ameliyathanedeki ilk ağlama sesi ve arkasından Engin Hocanın “Oğlumuz geldi” cümlesi. Hayatım boyunca duyduğum ve duyacağım en güzel kelimeler. O an. Mucizeyi gördüğümüz onun sesini duyduğumuz an. Anne ve Baba için bundan büyük bir mutluluk olmaz herhalde. Engin Hoca... "Something the Lord Made" filmindeki gibi tanrıyı oynadı ve bir mucize gerçekleştirdi bizim için.

Question 4

Aile Olma Hikayemiz

admin · Accepted Answer

Bir aile olduktan sonra en büyük hayalimiz bir bebeğimizin olmasıydı. Evet, yaşım çok geç değildi ama ne de olsa 30’u da geçmiştim. Uzun araştırmaların ardından, benim gibi doktorlara mesafeli birinin güvenini bile ilk anda kazanarak bu yolculuğa Engin Oral ile birlikte çıktık.

İlk önce rahmimin ortasında yer alan bir polipin alınması gerekiyordu, ne de olsa bebek denemelerimizde şansı en üste çekmeliydik. Ardından yaşınız genç diyerek bizleri birkaç ay daha denemeye yönlendirdi ama eşimdeki sperm sayısının azlığı nedeniyle önerisi tüp bebekti. Biz aşılama diye inat ettik, bir kez denedik ancak olmadı. Engin Hoca’ya olumsuz haberi verirken en az bizim kadar üzüldüğünü görmek mümkündü.

Sonra bana istersen biraz bekleyelim ya da tüp bebek tedavisine başlayalım, karar senin dedi. Siz ne dersiniz diye sordum. Elbet bu bebek için denemeyecek miyiz, bence beklemeyelim diye söyledi. Gerçekten de o gün tüp bebek tedavisine başladık. Derken yumurtaların alınması, embriyoların oluşması derken ilk güzel haberi verdi. 17 tane yumurtamız alınmış ve bunlardan 6 tanesi sağlıklı bir şekilde döllenerek beşinci güne kadar gelmişti. İçlerinden en inatçı ve hızlısı olan 4AB Blast ile yolculuğumuza başladık.

Embriyo transferinden sonra dinlenerek normal hayatıma dikkat ettim. Çünkü hoca da en önemli şeyin sağlıklı yaşamak ama normal rutine devam etmek olduğunu söylemişti ve ben doktoruma çok güveniyordum. Derken mucize gerçekleşti. Hamileydim. Hem de ilk seferde! O haberi aldığım an dünyalar benim oldu. Ama Engin Hoca her zaman ki kontrolcülüğe ile, beni de sürekli dikkatli olmaya yönlendirerek üçüncü ayın sonuna kadar yüzde 50 hamilesin dedi. O an anlamamıştım, ama stresten uzak kalmak her olasılığa kendini hazırlamak bence bebeğin tutunma ihtimalini arttırıyor. Şimdi düşününce ne de iyi etmiş diye düşünüyorum.

Derken haftalar, aylar geçti. Her zaman önümüze yeni hedefler koyarak adım adım ilerledik, bu süreçte seyahat de ettim hatta doğum yaptığım günden bir iki hafta öncesine kadar sakin bir tempo ile çalıştım da. Önce 27 ardından 32inci hafta hedeflerimizi heyecanla tamamladık. Yani tüp bebek yaparsanız hep yatmak zorundasınız, her şey çok zor geçecek gibi sözlerin birer mitten ibaret olduğunu gördüm. Tabi bunlar benim hikâyem, başka öykülerde illa ki çok dinlenmek gerekecektir ama karar verirken süreçten çok da korkmamak gerektiğini düşünüyorum. Derken biraz oynak bir tansiyonum olduğu ortaya çıktı.

Ben normal zamanında doğum yaparım diyordum ancak hoca bunu da değerlerime bakarak bilmiş ve yurtdışında doğum yapmama izin vermemişti. Gerçekten de 37 hafta 5 günlükken bir anda inip çıkan tansiyon ile birlikte hastanenin yolunu tuttuk. Derken bir baktık ki suyum azalmış, bebeğin de biraz nabzı artmış. Bebeğin kilosunun da iyi olması ile öğleden sonra ikide geldiğim hastanede, akşam altı da doğuma girdim. Epidural sezaryenle olan doğumun ardından kızımı ilk gördüğüm o anın herhalde hayatımın en mutlu anı olduğunu söylememe gerek yok!

Bu arada Engin Hoca’ya bir teşekkürü de gerçekten hem polip hem de sezaryen ameliyatlarımda ki başarısından dolayı etmek isterim. Benim başka bir korkum da ameliyat ağrılarının çok olmasıydı. Halbuki sezaryenin ardından sabaha karşı yani daha on iki saat geçmemişken yürüyebiliyordum, bebeğin doktor randevusunda da gayet kucağımda ben taşıyordum.

Yani özetle demem o ki, hekiminize ve kendinize güvenin, hayal edin. Sonrası elbet biraz kader kısmet ama bu işin büyük kısmı çabanız ve gerçekten güvendiğiniz yetkin bir hekim. Bizim de karşımıza Engin Oral çıktı, ne de iyi oldu… Neredeyse her gün şükranla onu çekirdek ailemiz ve küçük mucizemiz ile birlikte anıyoruz.

Az kalsın unutuyordum. Tüm bu süreçte güler yüzlerini ve ilgilerini eksik etmeyen, her sorumuza anında dönen, her muayenede beni rahatlatan sevgili hemşirelere de ayrıca bir teşekkürü borç biliriz.

Question 5

Mucize Kızımız Okyanus

admin · Accepted Answer

Sevgili Doktorumuz Prof. Dr. Engin Oral Bey’e mucize kızımız Okyanus Emek’in dünyaya gelmesindeki emeği, bizi destekleyen ve yüreklendiren dostça yaklaşımından dolayı bir kez daha teşekkür ediyoruz.
Selamlar, sevgiler

Question 6

Sayın Engin Oral İle Tanışmamız Biraz Tesadüfi Oldu

admin · Accepted Answer

Sayın Engin Oral ile tanışmamız biraz tesadüfi oldu. İyi ki de tanımışım. Daha önce 2 tane sorunlu hamilelik yaşadım ve bebeklerimi kaybettim. Gitmediğim Dr., Prof., Doç. kalmadı diyebilirim. Kayıpların nedeni yapılan yüzlerce teste rağmen tam olarak anlaşılmadı. Engin Hocamız'ın bize yapılan testler sonucu uygun gördüğü ilaç ve iğne tedavileri ve tabii ki yüce Allah'ın izni ile 3.hamileliğimin 31.haftasına geldim. Umarım hayırlısı ile tamamlarız. Engin Hocamız engin bilgi ve deneyim tecrübesi, güleryüzü, daima kendisine ulaşılabilirliği, paranın kendisi için gerçekten de ikinci planda olması, hastasına nasıl yaklaşıcağına çok iyi bilmesi, yanında çalışanlarının dahi sempatisi ve güleryüzü ve daha şu an sayamayacağım birçok özelliği ile bizim için çok değerli bir hocamız olmuştur. Hani bir söz vardır "Doktor ve terzi tavsiye edilmez" diye ama ben buna kesinlikle katılmıyor ve doktorumuzu herkese gönül rahatlığı ile tavsiye ediyorum. Kendisine saygımız sonsuzdur. Biz onu çok sevdik....
Hül ve Hüs

IGTV