Question 1

Engin Hocayla Tavsiye Üzerine Tanıştık

admin · Accepted Answer

Engin hocayla tavsiye üzerine tanıştık. 2 ay gibi kısa bir sürede tamamen sonuç odaklı çalışıp en kısa yöntemle hamile kalmam konusunda bize yardımcı oldu. Şuan 2 aylık hamilleyim. Her zaman en kötü senaryodan da bahsedip bizi korkutsa da kendisine minnettarız. Birlikte çalıştığı ekibi Rina hemşire ve Aynur hemşire inanılmaz sevecenler.. Bize umut verdiler ve başardık.. Özeliikle hamile kalamama sorunlarında hiç zaman kaybetmeden Engin hoca ile görüşülmeli.. Kendisine teşekkürlerimizi iletiyoruz.
Bige

Question 2

Anne Oldum!

admin · Accepted Answer

Okul, iş, kariyer derken biz de evlilik kervanına geç katılanlardan olmuştuk. Evliliğimizin 2. senesinde bir başarısız tüp ve aşılama denemesinden sonra araştırmalarım sonucunda Engin Hoca´nın karşısında buldum kendimi. Nasıl mı? Şöyle; başarısız tüp denememizi yapan bayan doktor ikinciyi de denemekte ısrarlı idi, fakat ben pek olumlu bakmıyordum. Çünkü rahim filmim pek de iç açıcı görünmüyordu. Üstelik birden fazla miyom da vardı. Engin Hoca hem miyom hem tüplerde sıkıntı olma olasılığı embriyonun tutunmasını engelleyebilir dedi. Ve ben tüp denemesi yerine Engin Hoca nın eşsiz bilgi ve deneyimini dinlemeye karar verdim. Tüp bebek denemesinden önce Engin Hocam tam tamına 3 saat süren kusursuz ameliyatımı gerçekleştirdi. Laparoskopide myomlar görünmemiş fakat Engin Hocam ameliyathaneye ultrason aletini istemişti ve kurtarmak istiyordu beni işe yaramazlardan :) şükür ki saat 10 da narkozdan uyanmıştım, gerekli önlemleri ve bakım sürecimi aktarmadan önce elimi tutarak bana ´çok güçlüsün´ dedi. Desteği bana inanılmaz moral verdi.

Nekahat dönemim bitip 2 ay sürecini atlattıktan sonra şükür ki önceden dondurulmuş 3. Gün embriyolarım çözüldükten sonraki 2 günde de gelişme gösterip transfer edildi. Embriyolarımın bir tanesi çok düzgün kontürlü diğeri pek bir amorftu. Tahmin ediyorum o muhteşem görüneni şu an yanımda yatan 2 aylık meleğimdi!

Engin Hocam emekleriniz ve bitmek bilmeyen hizmet aşkınızdan ötürü size ne kadar teşekkür etsek azdır.

Question 3

Günümüzden Bir Kahraman

admin · Accepted Answer

Eşim Aslı telefon açtığı sırada biletleri hazırlamıştım. Hazır doğuma daha zaman varken iki günlüğüne bir arkadaşımın Marmara Adası'ndaki evine gidip biraz dinlenmek istiyorduk. Zor bir hamilelik dönemi geçiyordu, ikinci ayda konan papillar tiroid kanseri teşhisi (çok önem arz eden bir hastalık olmadığı halde kanser tanısı bizi üzmeye yetmişti), sonrasında bilekteki karpal tünel sendromu, daha sonrası şiddetli grip yüzünden iki kez hastanelere taşınmak, bir dolu ufak tefek aksilik, insanın hayatında çok zaman denk gelebileceği şeyler de olsa bu zor dönemde sıkıntı yaratmıştı. Şöyle gidip, deniz kenarında bir evde, hiç değilse iki güncük...

Sesi çok kötüydü, Engin Hocanın kontrolünden sonra evde buluşacaktık. Nişantaşı'nda bir yerde oturmuş, çay içiyormuş ama nasıl da kötü konuşuyor, ağladı ağlayacak... Biraz üsteleyince döküldü: Hoca çocuğu kaybetme ihtimali bile olabilir dedi, suratıma kapadı telefonu. Anladım ki ağlıyor, konuşamayacak; insanın sevdiklerinin ağlamasına dayanması nasıl da zordur. Bir iki dakika bekledim, şaşkınlığımı üzerimden atamıyordum. Arayamadım, her şey iyi gidiyordu üç beş haftadır, ne olmuştu ki şimdi birdenbire, öylece kalakalmıştım. Ofisten çıktım. Arka tarafta bir bahçemiz var, oraya indim. Hava güneşli, akşamüstü. Kızımın adını bile belirlemişiz, hayaller kurmuşuz. İnsan ne garip! Bizi bekleyen zor günlerin hiç farkında değildik... Kendimi toplayıp, sesimi düzelterek aradım Aslı'yı.

Küçüğümüzün anne karnında yaşadığı ortamda var olan su epeyce azalmış. Bazen, bazı kadınlarda, sebebi belirsiz, olurmuş böyle. Çocuğu kaybetme riski, erken doğum riski varmış. Kaybetmek... Kaybetmek diyordu telefonda ve inanamıyordum. Bekle dedim, oraya geliyorum. Bir semte hiç bu kadar telaşla, heyecanla geldiğimi anımsamıyorum. Metroda ne yapacağımı bilmemenin telaşı. Oturduk, çay içtik, sakinleştik biraz, Engin Hoca bir hafta sonraya tekrar kontrole bekliyordu...

Buradan uzun uzun anlatmaya gerek var mı? Kızım Nar'ın akciğerlerinin oluşmaya başladığı dönemdeydik. Başka bir doktor, belki de çocuğa bir şey olmasın diye kendini garantiye alabilmek için hemen ertesi gün ameliyat diyebilir, küçüğümüz belki de haftalarca yoğun bakımda kalabilirdi. Nelerden konuşabiliyor insan, yaşam ne garip...

Engin Oral o gün karşımıza geçti, ben bir risk alacağım çocuklar, dedi. Bilim, sezgi, güç, rasyonel akıl, bir insanın işine bunca inanmış olması, bir insanın işinden başka yaşamı olmaması ve insanın işinin, bu dünyadaki en mucizevi olayın birebir takipçiliği olması... Aşağı yukarı on yedi gün bekledik, daha da fazla olabilir. Kızım Nar'ın akciğerleri, Engin Amcasının düzenli kontrolleri, risk alma bilgisi, işindeki uzmanlığı, gösterdiği bilim adamı titizliği sayesinde anne karnında, o suyu gittikçe azalmış ortamda, hareketlerinin kısıtlanması pahasına, doğanın hükmüne karşı koymadan, ölümle inatlaşa inatlaşa oluştu, gelişti.

Bir randevuya gidiyorduk, ardından üç gün daha duralım diyordu Engin Oral. Yine gidiyorduk, iki gün daha bekleyeceğiz çocuklar. Yeni bir buluşma: Arkadaşlar bir hafta daha! Nasıl karar verebiliyordu, nasıl bunca riski alabiliyordu, biliyorum geceleri çoktandır rahat uyuyamıyordur. İnsan bunca yükle çok zorlanır herhalde.

Nasıl günler geçirdiğimizi anlatmaya güç yeter mi? Nar'ın içerde oynayıp oynamadığını kontrol etmek, bir anne adayının saatler boyu içini dinleyerek geçirdiği anlar dile kolay... Anlatması kolay geliyor da nasıl yaşandı acaba? Biz miydik bunları yaşayan...

Sonra vakit geldi çattı. Tamam çocuklar, diyordu Engin Hoca, artık dört gün içinde bu işin bitmesi gerek, çocuğu kaybetme riskimiz artıyor. Eşimin heyecanını anımsıyorum, hemen atılıp dört gün sonra yapalım o zaman deyişini. Telaşımı anımsıyorum; bunca gün beklemişiz, ya bir şey olursa!

"Bize ne önerirsiniz hocam?" Sormak gerekiyordu artık, durum zaten çoktandır bizi aşmıştı, bizim hayat bilgimizi, deneyimimizi... Orada dediği şeyi hiç unutmuyorum, Aslı'ya bakarak her zamanki samimiyetiyle gülümsedi: "Kendi karım da olsa, kız kardeşim de olsa bu işi iki gün içinde bitirmek gerek derdim..." Ne diyorsa o olmalıydı! Hastanın doktoruna güvenmesi, doktorun hastasını yeri geldiğinde kendi ailesinden biri gibi görebilmesi, tıbbın sektöre dönüştüğü, insanların hastalığının çokluk kâr nesnesi olarak görüldüğü bunca hain bir dünyada nasıl da özel, önemliydi...

Evet, o günlerin üzerinden iki ay geçti, Nar bugün yarın üçüncü ayına basacak. Yoğun bakımda sadece bir buçuk gün kaldı, o da vücut ısısını ayarlayamadığı, doğum anında şoka girdiği için. Solunum cihazına hiç bağlanmadı. Hayatımızın en güzel armağanı... Sadece bir buçuk gün, bunun nasıl bir nimet olduğunu zamanla anladık.

Ameliyattan sonra bir gece on bir buçukta hastanedeki odamıza geldi Hoca. Yorgunluktan sızmış, uykulu bir halde dinledim onu, her zamanki gibi çabucak geldi, çabucak gitti, çok işi olan insanlardan, işiyle yaşayanlardan biri... Giderken ben böyle çocukları daha çok severim diyor, gülüyordu: Dirençli olur bunlar, savaşçı olur, inatçı olur, zorluklar içinde büyümüşlerdir çünkü.

O eski güzel roman kahramanlarının o güpgüzel atlara binip gittiği bir çağı yaşıyoruz biliyorsunuz, işte en azından ben, kendi adıma Engin Oral'ın o insanlardan, o şövalye duygulu, işinin âşığı insanlardan olduğunu düşünüyorum ve onun inatla burada kaldığını.

Nar da, Aslı da, ben de önce hayatın inanılmaz gücüne, sonra da Engin Oral'a hep şükran duyacağız…

Question 4

Benim Hikayem

admin · Accepted Answer

Engin Hoca ile tanışmamız bundan yıllar öncesine denk gelir. Kendisinin konusunda rakipsiz bir uzman olduğunu tavsiye eden bir yakınımız sayesinde eşimle Nişantaşı muayenehanesinde almıştık soluğu..

İlk hamileliğim neredeyse son haftalara kadar Engin Hocanın muazzam ve yerinde desteği ve kontrolleri sayesinde sorunsuz gidiyordu, 32. haftada rahim içi gelişme geriliği tespit etmişti doktorum, ama bu durum bebeğin az kilo alması dışında fazla bir sorun teşkil etmiyordu. Normal doğum olabilir diye konuşuyorduk, ta ki 38. Haftadaki muayeneye kadar…

Acil sezaryenle sonuçlanan doğumdan bir gün önce tansiyon denen canavar belirtilerini göstermeye başlamıştı. Etkilerini fazla da gösteremeden zaten doğum zamanının da çok yaklaşmış olmasından dolayı Hocamın her zamanki titiz ve risk almayan tutumu sayesinde ertesi gün oğlumu kucağıma almıştım.. Doğumdan sonraki ilk ziyaretinde Hocamın sözleri ve yüzündeki karamsarlık ilk kez anne olma heyecanı yaşadığım halde dikkate alınmayacak gibi değildi. Oğlum ilk dışkısını henüz anne karnındayken yapmıştı ve biraz geç kalınsaydı büyük sorunlara yol açabilecekti. Bebeğim anne karnında strese girmiş ve Engin Hocam sayesinde kurtulmuştu..

O günlerde bir ihtimal olup bana son derece uzak bir kavram olan yüksek tansiyonla ve buna bağlı olarak preeklampsi hastalığıyla ilk o günlerde tanıştım ve henüz ne denli ölümcül sonuçlara yol açabileceğinden habersizdim.

Aradan yıllar geçti, oğlumuz büyümüş ve eşimle ikinci bebek özlemi duymaya başlamıştık. Tabi ki yine ilk ve tek adresimiz Engin Hoca idi, ondan farklı bir doktorla hamilelik serüvenine tekrar adım atmayı düşünemezdim. Kısa zaman içinde tekrar hamileydim, yalnız bu sefer en baştan beri bir takım terslikler hissediyordum. Tansiyonum sürekli oynuyordu, yüksek çıktıkça bu sefer endişeden ağlama krizlerine giriyordum. İlk hamileliğime göre daha kiloluydum ve işyerimde stres altındaydım. Hamileliğimin en başından beri Engin Hocamı endişelerimle zorladım. Her seferinde yapmam gerekenleri sabırla anlattı. Bu sefer tehlike çanları çok erken bir zamanda, gebeliğin 20. Haftasında çalmaya başlamış, bebekte gelişme geriliği baş göstermişti . 28. Haftadan sonra kesinlikle çalışmama talimatı aldım ve evde dinlenmeye çekildim. Ancak dinlenmenin de tansiyona herhangi bir etkisi olmamıştı. Artan şişkinlikler, bitmek bilmeyen bir çarpıntı hissi ve gecelerce uykusuzluk bedenimi halsiz bırakmıştı. Hamileliğin 30. Haftasında ani bir tansiyon atağı daha geldi ve hocamın tavsiyesi ile tansiyon hapları kullanmaya başladım. 32. Haftaya yaklaştığımda çok sıkı takipteydim, Engin Hocam neredeyse günlük takip ediyordu beni..33. haftaya girmek üzereyken preeklampsinin tüm belirtileri görülmeye başlamıştı. Geçirdiğim her dakika bir azaba dönümüştü. Bebeğimin karnımda öleceği endişesi içimi kavuruyordu.

Son muayenemizde Engin Hocam artık daha fazla risk alamayacağını, bebeğin bir an önce doğurtulması gerektiğini söyledi. Öylesine karmaşık duygular içindeydim ki, hem doğum yapmak ve bebeğimi aylardır çektiği sıkıntılardan kurtarmak istiyordum hem de henüz daha çok küçük olduğundan içeride kalmasını istiyordum. Ertesi sabah yattığım hastanede Engin Hocamın saatlik kontrolleri sonucunda artık daha fazla bekleyemedik, hamileliği daha fazla sürdürmek ölüme davetiye çıkarmak olacaktı. Kızım 1395 gram ağırlığında dünyaya geldi. Bebeğim çok şükür ki sağlıklıydı ancak çok düşük doğum ağırlığından dolayı küvözde kalması gerekiyordu. Ancak preeklampsinin doğumla birlikte sona ermesi beklenirken ben gittikçe kötüleleşiyordum. Engin Hocam ve onun yönlendirdiği hastane ekibinin yoğun çabaları sayesinde çok az görülen bu riskli durumu yoğun tedaviyle atlattım. Hocam bu durumun çok fazla karşılaşmadığı bir durum olduğunu ve çok riskli olduğunu söylerken yüzündeki ifade yıllar önce benimle ilgili taşıdığı endişeleri yansıtıyordu. Çok şükür ki kızımla 21 gün sonra sağlıkla taburcu olduk.

Benim mutlu sonla biten 2 mucize hikayem var.. Her ikisinde de Engin Hocam olmadan başaramazdık, ne ben ne de çocuklarım…Kızımın doğumunun üstünden neredeyse 8 ay geçti, şimdi resim benim için çok daha net.. Değerli Engin Hocama ve muayenehanedeki muhteşem ekibine; Gülay ve Hatice hemşireye ailecek sonsuz teşekkkür borçluyuz….

En içten sevgi ve saygılarımla..

Question 5

Bir Yaşam Hikayesi

admin · Accepted Answer

Bir yaşam hikayesi

Merhabalar Engin Bey şu anda bebeklerimizi severken sizin bize ne kadar mutluluk yasattığınız aklımıza geldi çok sıkıntılı zor bir süreci birlikte aştık 42 yaşında sizin sayenizde anne oldum ve sizden önce başka bir prof.dr.gittim bana olacak diye garanti verdiği halde boş kese oluştu sonradan sizin tedavi şeklinizle o doktorun tedavi şeklini karşolaştırınca arada dünyalar kadar fark vardı önce Allahın sonra sizin sayenizde ikiz bebeklerim dünyaya geldi kontrollere her gelirken doktorumun yanına değilde bir abimin yaynına gelir gibiydim siz bize bir abi bir dostsunuz Allah yolunuzu açık etsin hep güzel anlara imzanızı atmanızı dilerim sizi seviyoruz Dr.Engin Oral şiddetle tavsiye ediyoruz muhakkak bebeği olmayanların gitmesi gereken bir doktor allah herkesin gönlüne göre versin.
Saygılarımla

Question 6

Merhaba Engin Bey

admin · Accepted Answer

Merhaba Engin Bey,

Umudumuzu tam da yitirmeye başladığımız ve moralimizin oldukça bozuk olduğu bir dönemde tanıştık sevgili doktorumuz Engin Bey ile. Tüp bebeği başka bir hastanede bir kere denemiştik. Ancak sonuç olumsuzdu. 2.deneme çok önemli idi çünkü belki de artık bebek isteğimizden vazgeçecektik. Tüp bebek sürecine başlayacak anne ve baba adaylarına benim çok önemli bir tavsiyem var. Lütfen Dr.Engin Bey’i ziyaret edin. Sevgili doktorumuz Engin Bey, güçlü bilimsel yönü ile, içten ve destekleyici yaklaşımı ile, her zaman yanınızda olması ile(ki bence tüp bebek sürecinde en önemli noktalardan biri bu ve birçok hastanede/ hekimde bu yaklaşım eksik), muayenehanesindeki ekibi ile, hastane ekibi ile, işine ve size verdiği önem ile, her konudaki titizliği ile sonuna kadar güvenebileceğiniz bir hekim. Dr.Engin Bey bize hayatımızdaki en güzel hediyeyi verdi. Kendisine ve ekibine çok teşekkür ederiz.

A & B

Question 7

Hepinize Güzel ve Sağlıklı Bebişler Diliyorum

admin · Accepted Answer

2010 yılının Nisan sonunda hamile kaldığımı öğrenmiştim. O dönemde disiplinli spor yapıyordum. Dansa gidiyor, saunaya giriyordum. Hamile olduğumu öğrendiğimde bir özel hastanede herhangi bir doktara gittim. Bu durumun özel bir durum olduğunun çok farkında değildim açıkcası. İlk görüştüğüm doktorum bana hayatımda herhangi bir değişiklik yapmama gerek olmadığını söyledi. Hamileliğimin 6 haftasında kanamam oldu. Bebeğimin kalp atışlarını aynı stresli gün de duydum. Doktorumu değistirmeye karar verdim. Benim güvenebileceğim birine ihtiyacım vardi. Engin Bey’i buldum. Önce güven veren sözleri ve açıklayıcı net tavrıyla beni rahatlattı. Riskli bir dönem geçirdiğimi söyledi. Gebeliğim ilerledikçe ara ara kanamalarım devam etti. Bir ara besin zehirlenmesi bile yaşadım. Engin Bey’e sözlerine hep güvendim. Bebeğimi sağlıklı biçimde kucağıma alacağıma dair inancım çok yüksekti. Gebeliğimin 6. ayında erken doğum riskinden iş hayatıma ara verip yatmak durumunda kaldım. Belki kimileri için değil ama benim için uzun bir dönemdi. Bu dönemi kaygıdan, stresten uzak geçirmem gerektiğini söylemişti doktorum. Harfi harfine uydum. Bebeğimi kucağıma alacağıma dair inancım kaygılarımın önüne geçti. Engin Beyin sayesinde kendimi dizginlemeyi öğrendim. Ona çok güvendim. Hayatımda bu kadar çok güvendiğim çok az insan oldu. Sayesinde Derinim oğlum dünyaya geldi. Yaşam çok güzel. Tüm sorunlu hamilelik geçiren annelere tavsiyem Engin Bey’in söylediklerini harfi harfine uymanız, kaygı ve stres konusunda kendinizi kontrol etmeyi başarmanız.
Hepinize güzel ve saglikli bebisler diliyorum.

derin sevgiler