Question 1

Mükemmel İnsan

admin · Accepted Answer

Evliliğimin ilk başlarında itibaren çocuk istiyordum eşim ilk Zaman´lar evliliğimizin yeni olduğunu biraz Zaman geçsin dedi evliliğimin 3 yıl oldu korunmadığım halde bebeğim olmuyordu sonra bi gün çalıştığım hastanede bi hemşire bana PROF DR ENGİN ORALI tavsiye etti hemen randevu alarak gittim hiç beklemeden tedaviye başladım beklemek Zaman kaybetmek istemiyordum ilk tüp bebek denememde tutmadı çok üzüldüm hiç bir zaman çocuğum olmucak sandım kahroldum eşimede dedim ki benim çocuğum olmucak ben hiç bir zaman evlat devrimcim başkaların çocuklarını yada yeğenlerimi sevmekle geçicek benim hayatım sağolsun eşim de bana. Sen lazımsın evlatlık ediniriz dedi ben evlatlık istemiyordum kendi Can´ımdan bi parça istiyordum ve tedaviye 2 ay ara verdikten sonra ikinci denemem de tuttu hamileydim idrar çubuğunla tam 5 kere hamile olup olmadığıma baktım her baktığımda iki çizgi çıkıyordu Sevinç´ten mutluluktan uçuyordum hemde ikizlere hamileydim ama hamileğe bağlı olarak tansiyon şekerim çıktı hep bi kanamam oluyordu kaybetmek korkusu başlamıştı ama Dr engin oralın sayesin de hep kontrol altındaydım daha doğumuma 1 ay varken yine kanamam oldu hamileliğimin 32 haftada erken doğum başladı çok fazla kan kaybediyordum acil olarak hastaneye gittim ve doktorum mecidiköyden Bahçelievler´e ne kadar kırmızı ışık varsa geçip beni kurtarma çabasında çaba sarf ediyor du trafik durmuş ve doktorum Merter de trafikte kalmış arabasından inerek Bahçeli evlere hastaneye kadar koşarak gelmiş ve ben kan kaybediyordum PROF DR ENGİN ORAL beni 20 dakika kadar kısa Zaman içinde hem beni hemde evlatlarımı kurtardı onun gibi doktora sahip olmak gerçekten çok güzel bi duygu hiç bir zaman maddi ve manevi konuda sorun etmedi hep bana destek oldu doktorunuzu seçerken lütfen bir dahaki düşünün PROF DR ENGİN ORAL hocam size ve çalışanlarınıza ayrı ayrı teşekkür ederim elleri öpülesi bir hocasınız hocam iyiki sizi tanımışım iyiki varsınız benim için mükemmel insansınız bana bu güzel duygu yaşattığınız için size teşekkür ediyorum.

Question 2

Ender ve Engin Bebekler

admin · Accepted Answer

Bugün(17 eylül 2009)Ender ve Engin bebeklerim 8 ay 2 günlükler. Emekliyorlar ve her ikisinin de ikişer alt dişi çıktı. İşte bu kadar gecikmeli yazıyorum bu öyküyü…
Engin Hoca’yı eşim titiz bir internet araştırmasıyla buldu. Benim durumumda etik olarak önce aşılama denememiz gerektiğini söyledi. Hiç tercihim değildi aslında ama hoca önerince başladık. Düşük doz ilaç tedavisine rağmen çok fazla sayıda yumurta oluştuğu için tüp bebek uygulanmasına karar verildi. Çok mutlu olmuştum tabi başarı oranı daha yüksek olduğu için . 34 yaşındaydım bu nedenle üç embriyo transferine karar verildi. Üçünün birden başarılı olma şansının düşük de olsa var olduğunu biliyordum bu durumda hoca 1 tanesine redüksiyon uygulamamız gerekeceğini söyledi. Üstünde durmadım o anda mantıklıydı çünkü… Transfer sonrası Engin Hoca ancak bu kadar başarılı olabilir, artık başarı şansın %50 dedi. Bu oranlar ciddi sinirimi bozuyordu aslında..Ben de deneysel çalışan bir mühendistim ve ya olacak ya olmayacak demek olan bu oranlar perişan ediyordu beni. Beta HCG testi öncesi 12 günlük sürede bir de kanamam olunca tamam olmadı diye ağlaya ağlaya telefon ettim. Bana dinlen ve bekle dediler….12 gün doldu sonunda hastaneye gidip testi yaptırdık. Beta HCG 550 ,Engin hoca çoğul gebelik, inşallah üçüz değildir dedi..ben tabi mutluluktan uçuyorum…2 gün sonra test tekrar edildi ve görüşmeye gittik. Genelde 2 gün sonra bu değer ikiye katlarmış bende böyle olmadı sandım ki bebekler bir bir ölüyor, tabi bu nedenle Hoca’yla görüşürken üzüntüden kahrolmuş bir haldeyim. Bana bir fırça çekti böyle yapacaksan benimle devam etme diye…Testin sonucu pozitif hamilelik gerçekleşmiş bu nasıl bir tepki...
2 hafta sonra ilk ultrason yapılacak; artık ikiz olsunlar diğerlerini de kaybetmeyeyim diye dua ediyorum. Ultrason için gittik ve Engin Hoca ‘maalesef üçüz’ dedi. İşte bu ‘maalesef’ in acısı içimi kor gibi yaktı. Hala çok zor benim için; bunca ay bu yüzden yazamadım bu öyküyü…

Fetal redüksiyon da yapıldı, psikiyatra da gittim ağladım, Hoca’ ya da sarıldım ağladım hatta bu öyküyü yazarken de…Tanrım ne zor oldu bana…
Bundan sonra ikizlerimin takibi devam etti. Amniyosentez gerekecek yaşımdan ötürü diye çok endişeleniyordum işlemden ötürü bebeklerimi kaybedersem diye..Çok şükür ki incelemelerde çok iyi görünüyorlardı da gerekmedi.. Bu arada tabi, Hoca bana kurallar koyuyor yolculuk yapma, insanlarla öpüşme, 1 litre süt iç,her gün bir yumurta ye, şekerine dikkat et ikiz gebelik riskli gebelik; üstelik de genç anne değilsin… Ben titiz, Hoca benden titiz… Her panik oluşta aramaktan usandı yazık ama her seferinde her zaman ara diyor…Bu arada sürekli olarak hafta barajlarını aşmaya çalışıyoruz. Evet dedi sonunda 28 haftayı doldurdular, artık biraz daha rahatız, kortizon iğnelerini oldum, olası erken doğumda akciğerleri hazır olsun diye… 32. hafta kontrolünde kiloları az olması gerekenden dedi. Bu andan itibaren karbonhidrat kürüne başladım adeta… artık karnım o kadar büyük ki zaten de çok boylu poslu da değilim müthiş zorluyor… Hoca bebekler için 2000 gramın altındalar demişti, durumlarına göre 36 hafta+ 5 günü bekleyeceğiz.. 35. hafta 3 gündeyim, 14 ocak, garip; bacalarım yürürken birbirine sürtüyor bir anda ne çok kilo almışım diye düşündüm.. baktım ki sağ bacağım soldan ciddi kalın olmuş, Engin Hoca’nın böyle bir şeyden söz ettiğini hatırlıyordum. Aradım, acilen bir damar cerrahına muayene olmamı ve doktorla kendisini görüştürmemi söyledi. Kadıköy Acıbadem Hastanesi’ ne gittik. Doktor, derin ven tromboz olduğumu, ikiz gebeliklerde rastlanır bir durum olduğunu, hamileliğimin 35. hafta 3 günde olduğu için benimle ilgili risk alınmayacağını ve bebeklerin alınacağını söyledi. Hemen pıhtı çozücü ilaç tedavisine başladılar ve emboli çorabı giydirdiler. Bebeklerin kiloları düşük olduğu için karşı çıkıyorum ama Engin Hoca’yla da konuştular kimse benim itirazlarımı dikkate almadı tabi ve aynı akşam ambulansla International Hospital’ e nakledildim. Hoca her şeyi organize etmiş Dr. İlknur Hanım karşıladı bizi. Ve tüm kontrollerim yapıldı. 15 ocak sabahı Engin Hoca erkenden geldi ve ben yalnızca bebeklerin kilosuna odaklanmış 2000 gram altında oluşlarını sayıklarken açık açık hayati riskim olduğunu pıhtı çözücü verildiği için kanama riskimin olduğun ve her şeye hazırlıklı olmamı bebeklerin artık ikinci planda olduğunu söylüyordu. Hayatımda ilk kez bir ameliyatıma ağlayarak girdim…

Sonrası müthiş; dünyalar tatlısı, Hoca’yı bile şaşırtan 2730 gram ağırlıklı Ender ve 2300 gram ağırlıklı Engin bebeklerim oldu. Ameliyatta benimle ilgili bir komplikasyon gelişmedi pıhtı bebeklerin alınmasıyla tedaviye hızla yanıt verdi. Bebeklerim 5 gün yoğun bakımda kaldılar dış dünyaya kolay adapte olabilmeleri için …
Engin bebeğim sizin gibi Hocam; hızlı, muzip bakışlar saçan bir bebek; saçlarımı bir tutuyor koparmadan bıraktırabilene aşk olsun. Ender bebeğimse Ender Hocam gibi(hayatımı borçlu olduğum) duygulu, gözlerinin içi gülen…

Hocam, size sonsuz teşekkürlerimi ve sevgilerimi sunuyorum.

Seniz Türküz

Question 3

Şansızlıklar İçinde Şans

admin · Accepted Answer

Merhaba;

Evliliğimizin birinci yılında bilinçli bir kadın olarak genel bir muayene olmak için kadın doğum uzmanına göründüm. Tesadüfen öğrendiğim smear testini de yaptırmak istedim. Testin sonucu ise hiç beklemediğim bir şeydi.Rahim ağzında düzensiz hücreler gördüğünü söyledi doktor. Önemsiz olduğunu kadınların ilk yıllarda bunla karşılaştıklarını sadece takip etmemiz gerektiğini söyledi ve 6 ay sonrası için tekrar randevu aldım. Smear testim yinelendi ama sonuç doktorun söylediği gibi olmadı. Rahim ağzındaki tanımlanamayan bu hücreler daha da yayılmış ve teşhis CIN2 oldu. Yani rahim ağzı kanseri yapan HPV virüsünü taşıyordum ve 2.dereceye ilerlemişti. Doktorum bu sonuca bağlı olarak biyopsi istedi onu da yaptırdım ve sonuç aynıydı rahim ağzında kirli dokular vardı. Tedavi için operasyon geçirmemi söyledi ama yaşım 27 olduğu için önce çocuk sahibi olmamı tavsiye etti. Tabi yıkılmıştık. Eşimle ben hiç beklemediğimiz bir hastalıkla karşılaşmıştık. Eşimin içi rahat etmeyince birkaç doktora daha görünmek istedik. Başka bir doktor bulduk ,sonuçları gösterdik.Bu doktor da diğerinin tam aksine hemen ameliyat olmamı söyledi.rahim ağzındaki o dokunun alınması gerekiyordu. İyice kafamız karışmıştı. Son olarak bir yakınımızdan sevgili hocamızın ismini duyduk ve en son ona gittik.Engin hocamla tanışmamız böyle oldu.Kendisi bizi o kadar güzel aydınlattı ki hemen güvenimizi kazandı ve artık Engin hocam ne diyorsa oydu.

Evet ameliyat dedi o da. Peki bu ameliyatın ilerde bana ne zararı olur diye sordum.O da sadece hamileyken düşük riskimin diğer kadınlara göre fazla olacağını söyledi.Başka çare yoktu hamile kalmadan o hücrelerin yok olması gerekiyordu ve 17 ağustos 2015’te Engin hocam ile ameliyathaneye girdik.Ameliyat başarılı geçmişti ama artık bu virüsün hep benle kalacağını söyledi doku temizlenmişti ama virüs temizlenemiyordu.Virüsün çeşidi için de test yapıldı ve bende hpv 18 virüsü olduğunu söyledi bu hpv 16 ve 18 rahim ağzı kanserine dönüştüren en tehlikeli virüslerden bir tanesiydi. Zor bir süreçti.İnsan kendine böyle bir hastalığı nasıl yakıştırabilir ki.Peki tekrar ederse virüs ne olacak dedim bir kez daha ameliyat olabilirsin sonrasında rahim alınır dedi.Daha hocamın karşısında ağlamaya başladım , hayatımın en zor en kötü cümlesini duydum.Ama ben kanser olmaktan değil anne olamamaktan daha çok korkmuştum.Bir kadına daha kötü ne söylenebilirdi ki . Engin hocam hastalık tekrar etmeden bize çocuk yapmamız gerektiğini söyledi ve eşimle bana 4 ay süre verdi.

Gelelim çocuk sürecine. Daha bu hastalığın stresini atamamışken çocuk yapma stresine girdim. Oldu olmadı derken çok şükür üçüncü ayımda hamile kaldım. Düşük riskim olduğunu önceden bildiğim için çok dikkat ediyordum hemen işten ayrıldım. İlk üç ayı sorunsuz atlatmıştık. Dördüncü ayımda bebeğimizin cinsiyetini öğrenmeye gittik ve hocam bana ultrason esnasında mavi çorabı uzattı. Oğlumuz olacaktı. Çok mutluyduk kız olsa da yine çok mutlu olacaktık tabii. Herşey yolunda giderken 22.haftamda detaylı ultrason için randevu almıştım sevgili Doç.Dr. Ahmet Gül den. Eşimle beraber gittik. Ahmet hocaya daha önce LEEP olduğumu söylediğim için rahme de bakmak istedi ve rahim ağzında bir kısalma olduğunu söyledi 5.ayda 3 3,5 cm olması gereken rahim ağzı bende1,5 cm olmuştu.Ne olacak dedik dikiş atılabilir dedi.Engin hoca da ilk hamile kaldığımda bana dikiş gerekebilir ileride demişti ama ben büyük bir şey olarak düşünmemiştim.Apar topar raporların çıkmasını beklemeden bizi Engin hoca ya gönderdi aratmadı bile hemen gidin ben arıyorum dedi ve çıktık. Engin hoca muayene etti ve hemen dikiş atıyoruz dedi .Hastaneyi aradı hemşireleri ayarladı ne olduğunu anlayamadık beni wc ye bile göndermediğini hatırlıyorum.Peki bu operasyonun sonucu ne olacaktı.Hocam bize bebeği kaybetme olasılığımız var deyince perişan olduk.Artık onu hissediyordum ismi bile hazırdı.Olasılık yüzde kaç dediğimde yüzde elli elli dedi.

Çok zor bir gündü ağlamaktan helak olmuştum tabii eşim de benle beraber perişan.Hemen aynı günün akşamına 28 nisan 2016 saat 19:30 da beni ameliyata aldılar.Ona bir şey olacak korkusuyla karnım burnumda ameliyata girmek hayatımdaki en zor şeydi.Uyandım ve önce bebeğime bir şey oldu mu dedim şükür olmamıştı.Eşim olmadı diyordu ama inanamıyordum.Biraz daha kendime gelince onu da hissedince şükrettim.Engin hocama ne kadar teşekkür etsem az.Beni aradı ve az daha bebeği kaybedecekmişiz çok zor dikiş attık dedi bir hafta zor dururdu dedi.Benim hikayemde şanssızlıklar için de şanş işte.Tesadüfen hastalığmı öğrendim ameliyat oldum ve yine şansıma o hafta detaylı ultrason için gün almamış olsaydık belki bebeğimizi kaybedecektik.Ameliyat sonrası beni yine zor bir süreç bekliyordu.Hocam sürekli yatmam gerektiğini söyledi.Sadece tuvalete gitmeme izin verdi.2 ay hiç kıpırdamadan bu şekilde yattım.Rahim ağzını kuvvetlendirecek iğne oluyordum her hafta.28.haftaya gelelim rahatlayacağız diyordu.İlk hedefimize ulaştık.Artık erken doğsa da sıkıntı yoktu.Tabii yine küvezde kalacaktı ama işimiz daha kolaydı.32.haftayı da gördük ve muayene de artık arabayla seyahat edebileceğimi,dışarıda yürüyebileceğimiz söyledi.Biz de yavaş yavaş hazırlıklara başladık.Çok şükür ikinci hedef 34.haftayı da gördük.Hocam bana artık ne zaman istersen doğurabilirsin dedi. Sonunda doğumu konuşmaya başladık.Ben HPV virüsü taşıdığım için normal doğum yapamayacağımı söyledi bu hastalık hep kendini hatırlatıyordu.Bebeğe geçme ihtimali yüzde seksenmiş.Tabii ki umursamadım o iyi olsun sağlıklı olsun da sezeryan olayım sorun yok.Bebeğimiz sabırlı çıktı.Bana sımsıkı tutunmuştu sanki. 38.haftanın 1.gününe doğumu kararlaştırdık.Epidural sezeryan olacaktım. 23 ağustos 2016 da sabah 08:09 da Engin hoca bana onu gösterdi.İlk gördüğüm anı o ilk sesi tarifsiz bambaşka bir duygu. Eşim de ameliyathanede beni yalnız bırakmadı.Oğlumuzu sağ salim kucağımıza almıştık.6 hafta sonra kontrole gittiğimizde hocam ona mucize bebek diyordu.

Sevgili hocam size hayatımızı,canımızın içini borçluyuz.Ne desek ne kadar teşekkür etsek az. Bu sadece benim değil hepimizin başarı öyküsü. İyi ki hayat bizi karşılaştırmış siz olmasanız başaramazdık. İyi ki varsınız.

Question 4

Merhaba

admin · Accepted Answer

Merhaba

Her şey için çok teşekkür ederiz. Bütün süreç boyunca çok güvenli ve temkinli ilerlediniz. Sonuç olarak da bize çok harika bir armağan geldi. Tekrar her şey için çok teşekkür ederiz.

Question 5

20 Haftalık Hamileyim

admin · Accepted Answer

Merhabalar, 20 haftalık hamileyim. Hamileliğim süresinde ve yaklaşık 1 sene öncesinden beri, bir arkadaşımın tavsiyesi ile kendisinin hastasıyım. Hem çok iyi bir doktor, hem de çok iyi bir arkadaş/abi. Herhangi bir sıkıntıda, saatin kaç olduğuna bakmadan arayabileceğiniz ve herşeyi danışabileceğiniz sayılı doktorlardan biri. Kadın hastalıkları ve doğum üzerine önerebileceğim tek isim. Hem kendisi hem ekibi; güleryüzlü, sıcacık insanlar. Özel muayenehanesinde beklerken sıkılmanıza imkan yok, çok ferah, nezih bir ortam. Prof. Dr. Engin Oral gerçekten işinin uzmanı. Kendisine de buradan teşekkür ediyorum, iyi ki varsınız...
Muazzez A.

Question 6

Tarifsiz Bir Mutluluk

admin · Accepted Answer

Tarifsiz bir mutluluk.
Bir bebeğimi hamileliğimin 23.haftasında miyomum sebebiyle kaybetmiştim. Evliliğimizin 7.yılındaydı. Miyomun alınması, bekleme süresi derken zaman su gibi akıp gidiyor ancak devam eden bir gebeliği yakalayamıyorduk. Süt hormonu dediler, kutularla ilaç kullandım; aşılama dediler denedik ama sonuç hep aynıydı. Bu şekilde giden hayat çizgimize yön değiştirten Prof.Dr.Engin ORAL oldu. Yaşadığım gerçekliği olduğu netliği ile Engin Bey ile konuşmak açıkçası çok zor gelmişti ancak sonuçta atalarım yine haklı çıktı: Tedbirini al, bırak yine de yaz gelsin! Erken doğum tehdidi de olduğundan yaklaşık 6 ay evde yatarak geçirdiğim hamileliğimde hiçbir durum ve şartta bizi yalnız bırakmayıp yazı evimize, ailemize getiren sevgili doktorumuz Prof.Dr Engin ORAL'a ve sevgili ekibine müteşekkiriz.

FAQ Category: Yorumlarınız

Ben Almanya’da Yaşayan Hastalarınızdan Biriyim

Siz Biz Hastalarınız İçin Değerlisiniz

Doktor Olmasının Yanı Sıra Çok Candandır

Tanıyıp Tanıyabileceğiniz En “İnsan” Hekimdir

Teşekkürler

Mucize Kızımız Okyanus

Hocamla Tanışmam 9 Yıl Önce Boş Gebelik

Bizi Mucizemize Kavuşturan Doktorumuz

Alperimiz Büyüyor… Teşekkürler Hocam

Sonuçta Güzel ve Sağlıklı Bir Biçimde Oğlumu Kucağıma Aldım