Question 1

Düşlerin Gerçekle Buluşması

admin · Accepted Answer

Bir kız çocuğu seviyorum! Minicik elleri, pembe yanakları, yumuşacık teni… Kâinatın en güzel kokusunu "evlat kokusunu" tüm hücrelerimde hissederek içime çekiyorum.

Bunlar benim için sadece hayaldi. Uzun yıllardır düşlediğim sonra her düşlediğim de kendime kızdığım hayallerdi. Çünkü olması imkânsızdı. Bir hayalden öteye geçemeyecekti. Boş yere kendimi umutlandırmaktı yaptığım.
Bunların hayal olduğunu ben söylememiştim yaklaşık 18 yaşından beri her gittiğim muayenede tekrarlanan gerçeklerdi. Birçok uzman aynı şeyi defalarca tekrar etmişti. "Bizce uygun değil".Konu her açıldığında her görüşme " Bizce çok riskli, çok tehlikeli, gereksiz… diye başlayıp "sizce?" sorusuyla biterdi. Ben 33 yaşında Orak Hücreli anemi hastasıyım. Orak hücre anemisi çok yaygın olmayan ağırlıklı olarak Akdeniz bölgesinde görülen genetik bir hastalıktır. Orak hücre anemisinde alyuvarlar mevcut genetik hasardan dolayı orak şeklini alır ve sağlıklı alyuvarların taşıması gerekenden daha az oksijen taşır. Organlara giden oksijen azlığı ise vücutta birçok organda hasar oluşmasına yol açar. Ayrıca orak şekilli hücreler ince damarlarda tıkanıklık oluşturarak beslenme yetersizliği ve ağrılı krizlere neden olur.

Orak hücre anemisinde gebeliğin yüksek riskli olarak tanımlanmasının dolayısıyla hastalara gebeliğin tavsiye edilmemesinin nedeni orak şeklindeki alyuvarların taşıdığı oksijen miktarının azlığından dolayı bebekte gelişme geriliği, düşük doğum ağırlığı, düşük yapma gibi sorunları anne için ise sonu ölüm ile sonuçlanabilecek riskleri barındırmasıdır.

İşte bu risklerden dolayı gebelikten kaçınmam gerekmekteydi. Ancak literatür böyle dese de bunu kendime anlatmam pek mümkün olmuyordu. Evliliğe yaklaştıkça bu konular daha çok açılmaya başlanmıştı. Ailem, arkadaşlarım, eşimin ailesi sık sık bebek konusunu dile getiriyorlardı. Evlilik öncesi kontrollerim için hematologuma nişanlımla beraber gittik. Çocuk konusunu tekrar açtım. Doktorumsa daha önce bunu konuştuğumuzu ve onaylamadığını gerekçeleri ile bir kez daha anlattı bana ve nişanlıma. Evliliğe çok yaklaşmış olmamdan dolayı olsa gerek daha önce defalarca duyduğum şeyler sanki ilk kez duyuyormuşum gibi acı verdi, gözyaşlarımı nişanlımdan ve doktorumdan gizleyemedim. Üzüntüm nişanlımı da çok etkiledi. O da bir doktordu. Bir yandan beni teselli ederken diğer yandan umutsuz olmamam gerektiğini başka doktorlarla da bağlantıya girebileceğimizi söyledi. Daha sonra konusunda uzman bazı hematologlar ve kadın doğumculardan görüş aldık. Ortak kanı hep aynıydı. "Çok zor, çok riskli".

Evlendik uzun bir süre çocuk konusunu açmaya cesaret edemedik. Ama bir süre sonra her ikimizde içimizde ki bu isteğe engel olamayınca evliliğimizin dördüncü yılında tekrar doktorların kapısını çalmaya karar verdik. İstanbul'a yeni taşınmıştık. Eşim arkadaşları ve hocaları ile irtibata girip İstanbul'da beni takip edecek bir hematolog buldu. Alanında çok değerli hocalardan birisi olan Prof. Dr. Burhan Ferhanoğlu ile tanıştık. Ona geçirdiğimiz süreçlerden bahsettikten sonra çocuk istediğimizi söyledik. Burhan Hoca bize Orak hücre anemisi hastalarının olduğunu bunların bazılarının çocuk sahibi olabildiğini bazılarınsa hamile iken yaşadıkları komplikasyonlar sonucu hayatını kaybettiğini anlatarak, örnekler sundu. Daha sonra beni detaylıca muayene etti ve tüm tetkiklerimi yeniden yaptırdı. Yaşanabilecek durumları ve geçireceğimiz süreci anlattıktan sonra çocuk yapma konusunda nihai kararı bize bıraktı. Bizde kararlı olduğumuzu ilettikten sonra bize gebelik sürecini takip edebilecek birlikte çalışabileceği, güvenebileceği riskli gebelikler konusunda uzman bir kadın doğum doktoru önerdi. İşte sevgili hocam, değerli insan kızımın ve benim kahramanım Prof. Dr. Engin Oral Hocamız ile o zaman tanıştık.

Engin Hocaya gittiğimizde dört haftalık hamileydim. Ona içinde bulunduğumuz duruma kadar geldiğimiz süreçleri anlattık. O da bize gebelik süresince geçireceğimiz evreleri detaylıca anlattı. Yaşanabilecek riskleri ortaya koyduktan sonra bunlarla karşılaşmamak için hangi önlemleri almamız gerektiğini konuştuk. Risklerle karşılaşmamız durumunda ise neler yapılacağını bize bir bir anlattı.

İlk muayeneye gittiğimde çok tedirgindim. Çünkü Engin Hocayı tanımadan önce bir başka kadın doğum uzmanı ile görüşmüştük. Beni gerçekten çok üzmüştü. Kaldıramayacağım kadar ağır açıklamalar yapmıştı. Sonra da benim üzüldüğümü görünce "biliyorum sen şimdi kendini intihar etmiş gibi hissediyorsun istersen gebeliğini sonlandırabiliriz" dedi. Kısacası risk alman anlamsız biran önce bebekten kurtul dedi. O yüzden benzer bir konuşma bekliyordum. Ama Engin Hoca her şeyden önce insani yönüyle bizi anladığını hissettirerek bu tedirginliği üzerimizden atmamızı sağladı.

Gerçeklerden uzaklaşmadan bize ışık, umut oldu. Bence bir hastanın doktoruyla enerjisinin uyuşması, ona güven duyması inanması ve onun yanında kendini rahat hissetmesi çok önemli. Tabii bütün bunların yanında konusunda tecrübeli ve bilgi sahibi olması da. İşte bütün bu özellikler sevgili hocamda toplanmıştı. O kadar mütevazıydi ki onca tecrübesine, bilgisine rağmen bize görüş alabileceğimiz başka isimler de önerdi. Onlara gidince anladım ki benim teslim olmak istediğim kişi Engin Hocaydı. Tek başına bilgi ve tecrübe çok önem taşımıyordu. Beraberinde inanmak, rahatlık, tatmin olmak da çok önemliydi. O yüzden başkası ile yola devam etmek istemediğimi ona teslim olmak istediğimi ilettim.

Gerekli tüm tetkiklerimi yaptırdı ve hematologum Burhan Hoca ile görüştükten sonra bana bir yol haritası belirledi. Sadece belirlemekle kalmayıp uygulama konusunda takipçimiz de oldu. Bu yol haritasını normal gebelerden çok daha sıkı takip, kansızlıktan dolayı belli aralıklarla kan transfüzyonu, hastalığıma ve bebeğe uygun beslenme, kilo takibi ve sık hematolojik muayene gibi detayları içeriyordu.

Her iki hafta da bir hocanın yanındaydık. Çok detaylı muayene yapıyordu. Hiçbir detayı gözden kaçırmamaya çalışıyordu. Ara ara istenmeyen durumlarla karşılaştığımızda acil önlemlerle hemen durumu kontrol altına alıyordu. Gece gündüz demeden sürekli iletişim halinde oluyorduk. Engin Hoca en az kendisi kadar deneyimli, güler yüzlü bir ekip ile çalışıyor. Onlar da sık sık bizi arayıp gerekli konularda hatırlatma ve takip yapıyorlardı.

Yaşımdan dolayı Down Sendromu ile ilgili testlerde değerlerim yüksek çıkmıştı. Hocamız engin tecrübesiyle olumsuz bir sonuç ile karşılaşacağımızı zannetmediğini ama yine de riske atmaya gerek olmadığını söyleyip bizi bir başka uzmana daha yönlendirerek onda da görüş almamızı istedi. Bu davranışı ona olan güvenimizi artırıyordu. Bilgisinin yetersiz olmadığını biliyorduk. Kendine o kadar güveniyordu ki bir başka uzmanla hastalarını paylaşmak onu rahatsız etmiyordu. Asla bencillik yapmıyor ve çok etik davranıyordu.

Sıkı takip edilme ve doğru ellerde olmanın avantajıyla doğum yaklaşana kadar pek bir komplikasyonla karşılaşmadım. 35. haftadan sonra suyum azaldı ve plasenta yaşlanınca hoca bir panik yaşamadan ve yaşatmadan daha sık kontrollerle ve nst lerle süreyi iki hafta daha uzatmayı başarabildi.

Çok rahat bir gebelik süreci geçirdiğimi söyleyebilirim. Üstelik gebeliğim 7.ayı kadar da çok yoğun bir iş hayatım oldu. Riskli bir gebeliğim olmasına rağmen hocamız beni yaşamdan koparmadı. Mevcut düzenimi bozmadan sürekli beni motive ederek, pozitif duygularla enerji vererek bu süreci oldukça rahat geçirmemi sağladı. Bence inanmak, doğru insanlara teslim olmak ve tedbiri elden bırakmamak bu işin en önemli sırrıydı.

O kadar etik, dürüst ve hümanist bir uzman ki asla çıkarları uğruna hastalarını riske atmıyor. Hastane seçiminden ekibine kadar her konuda oldukça titiz ve duyarlı seçimler yaptı. Hastalığımdan dolayı doğumda karşılaşılabilecek sorunları göz ardı etmemek için her durumda müdahale edilebilecek tam donanımlı bir hastanede doğum yapmamı uygun görerek operasyonu gerçekleştirdi. Bebeğimizin doğum kilosundan sağlıklı olup olmayacağına kadar yaptığı bütün tahminler doğru çıkmıştı. Ve 27 Eylül sabahı usta ellerin marifetiyle bizim için bizden biri doğdu ömrümüze, gönlümüze. Kızımız artık kucağımızdaydı. Rüya gibi… Düşlerin gerçekle buluşması tarifi olmayan bir duygu… Bu düşü gerçeğe dönüştüren Hocalarımız Prof.Dr. Engin Oral 'a, Prof.Dr. Burhan Ferhanoğlu'na ve ekiplerine ömrümüzün sonuna kadar minnet duyacağız. İyi ki varsınız. Ellerinize yüreğinize sağlık.
Sonsuz Şükranlarımızla,

Question 2

En Güzel Hediyemize Kavuşma Hikayemiz...

admin · Accepted Answer

Bizim serüvenimiz evliliğimizden 2 yıl sonra 2008 yılında tedavi ile çocuk sahibi olabileceğimizi öğrendiğimizde başladı. Ben ve eşim ilk tedavi için bir hastanenin ilgili merkezine gidip, gerekli tetkiklerimizi yaparak tedavimize başladık. Yaklaşık 15 gün sonra hamile olduğumu öğrendik ve çok sevindik. Daha sonra ilerleyen haftalarda tek yumurta ikizine sahip olduğumuzu öğrendik, sonrasında da kalp atışlarını duyduk ve çok sevindik. Bu tedavinin bu kadar kolay olup bir de başarıyla sonuçlanması ‘bu iş bu kadar kolaymıymış?’ sorusunu aklımıza getirdi.

Hamileliğimiz normal seyrinde ilerlerken 11.haftada rutin kontrole gittiğimizde bebeklerimizin kalp atışlarını duyamadık, dünya üzerimize yıkılmış gibi hissettik. Bebekler belli bir haftaya ulaştığı için kürtaj olmak zorunda kaldım. Birkaç hafta sonra parça kaldığı için tekrar kürtaj işlemi yapıldı. Çıkan kürtaj materyalinden genetik tanı yapılması önerildi ve kromozom analizinde 46 XY (Erkek) ve genetik olarak normal tespit edildi. İlk tedavimiz esnasında çok sayıda yumurta ve sperm döllenmesi sonucu birçok embriyo dondurmuştuk. Kısa bir süre sonra bu dondurulmuş embriyolardan transfer işlemi yapıldı ve bu işlem sonucunda da biyokimyasal gebelik oluştu ardından hemen gebelik sonlandı. Bundan sonra bu sonuçlara göre bir dizi (rahim filmi, ben ve eşime genetik testler, detaylı troid testleri, romatolojik tetkikler, ultrason, sintigraji, laparoskopi vs.) detaylı inceleme yapıldı ve olumsuz herhangi bir şeye rastlanmadı. Bu durum bize bir taraftan ümit verirken bir taraftanda NEDEN? sorusunu aklımızdan çıkarmadı. Bu dönemde merkez değiştirmeye karar verdik. Daha önceden dondurulmuş embriyolarımız olmasına rağmen kendimizce başarı şansı daha yüksek olduğunu düşündüğümüz için taze uygulama ile tedavi gördük. Fakat sonuçta yine gebelik oluşmadı. Hemen ardından dondurulmuş embriyo transferi yapıldı ve yine başarısızlıkla sonuçlandı. İlk merkezimizin daha iyi bir yer olduğunu düşündüğümüz için tekrar ilk merkezimize döndük ve hemen taze uygulama yapıldı ve sonuç yine negatifti. Bu aşamada elimizde son dondurulmuş embriyolar kalmıştı. Bir umut diyerek bunları da transfer ettik ve sonuç alamadık. Tabi bu arada 3-4 sene çabucak geçti ve ümitlerimiz azaldı. Fakat vazgeçmek istemiyorduk. Maddi, manevi kendimizi hazırlayıp yeni bir tedavi sürecine başladık. 2012 yılında taze uygulama ile tekrar şansımızı denedik. Bu defa embriyolara transferden önce genetik tanı (PGT) önerildi ve bu şekilde yapıldı. Uygun görülen embriyoların transferi yapıldı ve ikinci defa hamilelik oluştu. Bu hamileliğim de ilki gibi 11. haftaya kadar normal seyrinde devam etti ve 11. haftada kalp atışının duyulmadığını öğrendik, bir kez daha dünya başımıza yıkıldı. İlk hamilelik süreci gibi kürtaj ile hamileliğim sonlandı. Kürtaj sonrası yapılan genetik tanıda da herşeyin normal olduğu belirtildi. Artık ümitlerimiz tükenmişti, çoçuk sahibi olamayacağımız düşüncesi kafamızda hakim olmaya başladı. Şimdiye kadar 7 kez transfer oldu ve bazılarında hamilelik oluştu fakat devam etmedi, bazılarında ise hiç hamilelik oluşmadı. Etrafımızdaki insanlar bu konuda gereksiz yorumlar yaptıkça, ya da bilinçsiz tavsiyelerde bulundukça sinirlerimiz daha da yıpranıyordu. Çevremde çocuğuna gereksiz kızan insanlara içten içe çok kızıyordum.

Bu süreçten sonra hiçbir tedavi olmadan 3 daha sene göz açıp kapayıncaya kadar geçti. 2015 yılının Mayıs ayında bir arkadaşım vasıtasıyla Engin bey ile tanıştık ve durumumuzu en başından itibaren anlattık. Bütün durumumuzu, yapılan test ve işlemleri kapsayan geçmişimize ait koca bir klasörü Engin beye ilettik. İncelenmesi gereken ilave bir nokta olmadığını düşündüğünden dolayı hemen tedaviye başlamamızı önerdi. Bu tedavide öncekilderden farklı olarak, transfer öncesi embriyoların yurtdışında tam kromozomların incelendiği PGT önerisi yapıldı. ( Bahçeci kliniğinden Sayın Necati bey tarafından) Daha önceki senelerde de transfer öncesi PGT yapılmıştı. Ancak o zamanki PGT lerde tüm kromozomlar incelenmiyordu, bu sefer farklı olarak %98 doğrulukta olan bu tür PGT önerildi. Bu konuda Necati bey bize yapılacak işlem alternatifleri konusunda yüz yüze detaylı bilgiler vererek bizi cesaretlendirdi. Embriyo oluşumundan sonra 5. güne ulaşan, yurtdışına gönderilmeye değer 4 embriyo tespit edildi ve PGT için yurtdışına gönderildi, bu esnada embriyolar donduruldu.

Yaklaşık 3 hafta sonra 4 embriyodan 2 tanesinin transfer edilebilecek kalitede olduğu bilgisi geldi ve Engin hocamız tarafından bu 2 embriyo transfer edildi. Heyecanlı bekleyişimiz başlamıştı. 12 gün sonra gebelik testi yaptığımızda Pozitif çıktı ve çok mutlu olduk. Tabi, bu haberi daha önceden de aldığımız için hala tereddütlerimiz vardı. ‘Devam edecek mi? İlk 3 ayı geçebilecek miyiz?’ gibi sorular devamlı kafamızdaydı. Bizim için kritik hafta 11. haftaydı. Önceki kayıplarımız hep bu haftada yaşanmıştı. Bu sebeple 11. haftadaki kontrol çok daha heyecanlıydı. 11. hafta kontrole gittiğimizde ilk sorum ‘Kalp atışı duyuluyor mu?’ olmuştu. Kalp atışını duyunca dünyalar bizim oldu. Daha sonra rutin kontroller devam etti. Her defasında 3 hafta sonrasını iple çekiyordum. 17. haftamızda Engin hocamızın bize verdiği pembe çorap ile kızımız olacağını anladık ve sevincimizi yakınlarımızla paylaştık. 20. haftada ise detaylı ultrasonda kızımızın kalp ve diğer organ kontrollerini yaptırdığımızda herşey normal seyirinde devam ediyordu. Fakat ben her geçen gün dağ devirmiş gibi hissediyordum. 24, 28, 32, 35 ve 36. haftalarda da kontrollerimiz sağlıklı bir şekilde devam etti. Hamilik sürecim çok şükür ki sağlıklı geçti. Şunu belirtmek isterim ki, tedavi ve hamilelik süresince iş hayatıma devam ettim, böylelikle iş meşguliyeti dolayısıyla zamanın geçmesi daha kolay oldu. 38. haftaya ulaştığımızda Engin beyle birlikte verdiğimiz karar doğrultusunda 38. hafta sonunda 2 Mayıs 2016 tarihinde 07:24’ de güzel kızımıza kavuştuk.

Tedavi süresince bize devamlı pozitif enerji veren ve teknik olarak da hiçbir şeyi gözardı etmeden bizi rahatlatan ve kızımıza kavuşmamıza vesile olan Engin hocamıza sonsuz teşekkürlerimizi sunarız. Ayrıca kendisinin asistanlığını yapan Nevin ve Ayşegül hanıma da güleryüzleri ve yardımları için çok teşekkür ederiz. Tedavimizin başında bizimle birebir ilgilenip embriyo seçimi konusunda da doğru yönlendiren Necati beye de teşekkür ederiz.

Çocuk, Allah’ın insanlara lutfettiği bir armağan ama evlenip hemen çocuk sahibi olan insanlar bunun pek farkına varamıyorlar ki bu da normaldir. İnsanın hayatta evlenirken hayalleri bambaşka oluyor. Ancak öyle şeyler yaşanıyor ki sizi farklı yerlere sürüklüyor, belki de kıymetini daha iyi bilmemiz için...

Ben bu tür başarı hikayeleri çok okudum ve bana çok umut oldu. Bu yazımızın da bizim durumumuzda olan çiftlere umut olması diliyorum.

Question 3

Bu da Bizim Kavuşma Hikayemiz

admin · Accepted Answer

Evliliğimin ikinci yılında eşimle Bebek yapmaya karar vermiştik ve karar aldığımız ilk ayda hamile kaldım.Üsküdar´da rutin kontrollerimi yaptırdığım doktora gittim,herşey yolunda gözüküyordu.Birkaç gün sonra kanamam oldu ertesi gün doktora gittik kanamayı durdurmak için iğne verdi ve bir haftaya kalmadan kanamam durdu.İki hafta sonra kontrole gittiğimde bebeğin kalbi durmuştu ve kürtajla almamız gerektiğini söyledi doktor.Bizde denileni yaptık.Aradan yaklaşık kırk gün geçmişti fakat ben regl olamıyordum doktoru aradım ilaç verdi kullanmama rağmen değişen birşey yoktu.Ben rahim yapışıklığından şüpheleniyordum ve bu konudan arkadaşıma söz ettim.O da tesadüfen o gün kontrole gidecekmiş benimde gelmemi söyledi ve Engin Beyle tanışmamıza vesile oldu.Muayene oldum ve şüphelerim doğru çıktı.Haftasına özel bir hastanede histeroskopi ameliyatı oldum.Aradan 6-7 ay geçmesine rağmen hamile kalamıyordum.Tekrar Engin Bey´e gittik ve yumurtalarımın tam olarak gelişemediğini söyledi. Tedaviye başladık ilk ayımda normal yolla denedik olmadı,ikinci ayımda aşılama denedik yine olmadı.Gün geçtikçe moralim düşüyor,umudum kırılıyordu.Üçüncü ayımda tekrar aşılama denedik.Ben tutmayacağından o kadar emindim ki o ay çok rahat davranıyor bir dahaki ayda tüp bebek deneriz diye eşime anlatıyordum.Regl tarihimin geçmesine rağmen test yaptırmıyordum.

Bugün yarın olurum diyordum.En sonunda eşimin baskılarına dayanamayıp test yaptırdım ve hamileydim.Saate bakmadan hemen Engin Bey´i aradık ve bizi 2 hafta sonra muayeneye çağırdı.Eşimle büyük bir sevinçle 2 hafta sonra bebeğimizi görmeye gittik.Ama tam manasıyla sevincimiz kursağımızda kalmıştı çünkü dördüzlere hamileydim.Engin Bey de bizim kadar şaşkındı.Bebekler 11 haftalık olduklarında seçilen ikisinin yaşamını sonlandırmamız gerektiğini bu olayın hijyenik bir yerde gerçekleşmesini,risklerini anlattı.Devletin getirdiği yasalar nedeniyle devlet hastanesinde yapılması gerekliydi.Bu yüzden,Engin Bey bizi hastaneye yönlendirdi.İşlemden üç hafta sonra kontrole gittim ve herşey yolunda gidiyordu.Yaklaşık bir hafta sonra akıntım başladı.Tekrar doktora gittim, herşey yolunda gözükmesine rağmen kanamam artmaya başladı bunun sonucunda doktor bir takım kan testleri istedi,testlerin sonucunda kanımda enfeksiyon saptanmıştı.Acil olarak Tıp Fakültesine yönlendirildim.Orada olduğum muayene sonucuna göre ölen 2 bebekten su gelmeye başlamıştı.Hemen hastaneye yatırıldım ve antibiyotik tedavisine başlandı.Fakat 15 gün geçmesine rağmen değerlerim yükselerek devam ediyordu.16. günün sonunda bebekleri doğurmam karar alındı ve akşamı doğurdum.Bütün bu sürecte Engin hoca nin kontrolü altındaydık.

Aradan 5 ay geçtikten sonra tekrar Engin Bey´e gittik ve tüp bebek kararı aldık.O ay hemen tedaviye başladık ve sonucunda hamileydim.Haberi aldığımda öyle karmaşık duygular içinde kaldımki, üzüntü,sevinç,korku,heyecan hepsi bir arada.Kelimeler benim için o an tam anlamıyla kifayetsiz kalmıştı. Buna rağmen içime inanılmaz bir mutluluk doldu. Fakat hamileliğimle beraber telaşlarım ve korkularımda başladı. Dokuz ay geçti ama her gün ayrı bir telaş ayrı bir heyecan. Buna rağmen hamileliğimi çok şükür sağlıkla tamamladım.27.08.2015 sabahı Eliz´i kucağıma verdiklerinde işte dedim mutluluğun adı.

Engin Bey´e sabrı ve iyi kalbi için çok teşekkür ederiz.

Question 4

Hocam Merhabalar

admin · Accepted Answer

Hocam merhabalar,

Bebeklerimiz 37 hafta + 4 günlükken doğdular, hepimizin sağlık durumu çok iyi. (Duru; 2600 kg Guney; 2400 kg) 1 gün hastanede kalıp eve çıktık.
Hem tedavi, hem de hamilelik sürecinin bu kadar iyi geçmesi, herşey sizin sayenizde.
Size çok çok teşekkür etmek istiyorum, gördüğüm en ilgili, en iyi doktorsunuz.

Herşey için tekrar teşekkürler…

Question 5

Merhaba Engin Hocam

admin · Accepted Answer

Merhaba Engin Hocam,

Size Teşekkür ederek başlamak istiyorum, anne olma mutluluğunu bana yaşattığınız için.İyiki sizi tanımışım.Benim sizinle tanışmam tam bir sene oldu, sizden aldığım o pozitif enerji sayesinde ben bugün anneyim. Yaşım 39 olmasına rağmen sizin gerçekten bu işteki profesyonelliğiniz sayesinde ilk tüp bebek denememde hamile kalabildim. Bununlada kalmadı ben hamileliğimin 2. ayında (siz olmasaydınız belkide bebeğimi kaybedebilirdim)yumurtalıklarımdan ameliyat olmak zorunda kaldım,sizin tecrübeniz sayesinde bebeğim kurtuldu ,ben çok şanslıydım çünki yanımda sizin gibi bir doktorum vardı.Gerçekten zor bir hamilelik geçirdim ama her sıkıntımda siz beni öyle rahatlattınız ki belki başka birinde başarısızlıkla sonuçlanacak bu hamilelik sizin sayenizde mutlulukla sonuçlandı.Şu an kelime bulmakta zorlanıyorum ,allahaşükür ki sizi tanımışım. Sağlılıklı bir şekilde oğlumu kucağıma almamı sağladığınız için eşimle beraber size ve tüm ekibize sonsuz teşekkür eder,başarılarınızın devamını dileriz.

Sevgiler

Question 6

Merhaba Engin Bey

admin · Accepted Answer

Merhaba Engin Bey, Size Frida'nın bir buket fotoğraflarını gönderiyorum.Fridaya her baktığımda o kadar mutlu oluyorum ki bunun tarifi kelimelerle ifade edilemez.Anne olmak dünyanın en güzel duygusuymuş.Bu yola çıktığımız anda itibaren sonuna kadar yanımdaydınız ve güzel enerjinizde bana destek oldunuz ve en önemlisi sağlıklı bir şekilde kızımla ellerimizin birleşmesini sağladınız.Size sonsuz teşekkür ediyorum ve başarılarınızın devamını diliyorum. Sevgilerimle, Anabel

FAQ Category: Başarı Hikayeleriniz

2 başarısız tecrübe :(

Tekrarlayan gebelik kayıpları yaşayanlara umut

Minik Mucizelerim

İki Küçük Mucizenin Hikayesi

Benim Hikayem

Engin Hocamıza ve Güler Yüzlü Ekibine Şükranlarımızı Sunuyoruz

Bir Başarı Hikayesi

Bizim Başarı Hikayemiz Güven

İdil ve Ali Tuna’nın Hikayesi

Geciken Bir Teşekkür

Düşlerin Gerçekle Buluşması

En Güzel Hediyemize Kavuşma Hikayemiz…

Bu da Bizim Kavuşma Hikayemiz

Hocam Merhabalar

Merhaba Engin Hocam

Merhaba Engin Bey

Instagram