Question 1

Hikayemize Dair

admin · Accepted Answer

Merhaba

Eşimle 2007 yılının Haziran ayında evlendik. Çocuk yapmaya 2008 sonlarında karar verdik ve 2009 Ocak ayında, kendisini 2005 yılından beri tanıdığım ve güvendiğim Prof.Dr Engin Oral Bey'e gittik. Aklımda başka bir hekim yoktu çünkü Engin hocanın hasta tedavisinde ne kadar ciddi, titiz ve özenli bir çalışması olduğunu eskiden beri bilirim. Bu da benim karakterime uyduğu için hiç düşünmeden eşimle birlikte soluğu Engin hocanın Florya'daki muayenehanesinde aldık.

Öncelikle bize normal yolun dışında çocuk sahibi olmak için hangi yöntemlerin olduğunu açıklıkla anlatmıştı. Yaşım da 36 olduğu için normal yollarla hamile kalmam konusunda zamanımın daraldığını söylemeyi ihmal etmedi. Pek tabii ki smear testinden kan tahlillerine kadar gerekli tüm testlerimi yaptırdıktan sonra bize 6 ay kadar normal yollarla hamile kalmam için zaman verdi. Sonuç maalesef olumsuz olunca "aşılama" yöntemine başladık. Yumurta çatlatma iğneleri Pregnil 5000 ile yumurta büyütme iğneleri Sn. Gonal F'lerle Kasım 2009 da tanıştık. 15 Aralık 2009'da ilk aşılama işlemim Nişantaşı'ndaki muayenehanesinde gerçekleşti.

O gün inanılmaz heyecanlanmıştık eşimle, acaba sonuç ne olacaktı... Ve Ocak 2010 da hamile kaldığımı öğrendim... Dünyalar bizim olmuştu... İlk muayenesinde Engin hoca bebeğin olması gerekenden zayıf olduğunu tespit etmişti... Yine de ilk kalp atışlarını duymak bizi o kadar etkilemişti ki eşimle gözlerimiz dolmuştu... Maalesef çok fazla geçmeden 7.nci haftasında düşük yaptım, bebeğimi kaybettim... Moral olarak fazlasıyla üzüntülüydüm.

Engin hocam aslında ne bende ne de eşimde herhangi bir kusur olmadığını, bu işin moral ile de alakalı olduğunu, psikolojimi bozmadan yola devam etmemde fayda olduğunu söyledi bize. Ve birkaç ay toparlanmam için bizi serbest bıraktıktan sonra Haziran 2010'da 2.nci aşılamayı denemeye karar verdik. Fakat bu defa sonuç negatifdi. Yaşım bunda temel etkendi.

Engin Hoca bu saatten sonra aşılama yerine "tüp bebek" tedavisine başlamamızı önerince hiç düşünmeden kabul ettik. Eylül başında yaptığımız kan testleri ile sonucun olumlu olduğunu öğrenince yine dünyalar bizim oldu) Allaha çok şükürler olsun ki bu defa korktuğum 7.nci haftayı sağlıklı bir şekilde atlattım. İlk 3 ay 2 defa kanamam olduğu için çalışmayıp 3-4 hafta dinlendim, sonrasında ise herhangi bir problem yaşamadan 30 Nisan 2011 tarihinde sağlıklı bir şekilde oğlumu dünyaya getirdim...

Oğlum Alp şimdi eşimle benim hayatlarımızın merkezinde. Onun dünyaya gelmesinde vesile olan değerli doktorumuz Engin Hocama sonsuz teşekkürlerimizi sunmak boynumuzun borcu. Engin Hocamın yanı sıra Florya ve Nişantaşı'ndaki hemşire arkadaşlara da güler yüzlü yaklaşımları ve desteklerinden ötürü teşekkür etmek isteriz.

Sevgi ve saygılarımla

Question 2

Benim Hikayem

admin · Accepted Answer

Ben 35´lerine yaklaşmış bir bayanım. Çocuk düşünmeye evliliğimizin birinci yılından sonra karar vermiştik. Fakat aylar geçiyordu ki bebeğimiz bize bir türlü gelmiyordu. Her ay bizim için bir yıkım oluyordu. Özellikle de ben bebek olayını takıntı haline getirmiştim ve hayattan bir türlü zevk alamıyordum. Bizden genç tanıdıklarımız evleniyorlar ve sanki hepsi bana inat hemen bebek sahibi oluyorlardı. Fakat benim bir türlü olmuyordu. Benim depresyonum gittikçe artıyordu. Bu süreci bütün bebek sahibi olamayan kadınların yaşadığını biliyor fakat kendime engel olamıyordum.

Altı ay denemeden sonra bir doktora gitmeye karar vermiştik. Yapılan tüm tahliller normaldi, herşey normal zaman demişlerdi ve altı ay daha bekledik. Fakat yine olmadı.3-4 ay ilaç tedavisi sonuç yine olumsuz,Aşılama yapılmasına karar verdiler. İki başarısız aşılamadan sonra çeşitli araştırmalar yaptık ve doktor ENGİN Beye gitmeye karar verdik. Engin Beyin yaptığı ilk muayeneden sonra yumurtalık rezervlerimin oldukça azaldığını öğrendim bunu bana ilk söyleyen Engin Beydi ondan önce gittiğim hiçbir doktor bana bu gerçeği söylememiş hatta hep olumlu tablolar çizerek bize boşu boşuna zaman kaybettirmişlerdi. Daha sonrada öğreneceğim bir gerçek vardı oda Engin Beyin hiçbir zaman pembe tablo çizmeyip,gerçekleri tüm çıplaklığı ile umutsuzluğa düşürmeden açıklamasıydı. İyi ki de söylemiş çünkü onun sayesinde daha fazla zaman kaybetmedik. Dolayısıyla benim zaman geçirmeden tüp bebek yaptırmam gerektiğini söyledi ve tedaviye başladık çok şanslıydık ki ilk denememizde sonuç pozitifti.Hamileliğimde her şey normal gidiyordu taki Engin Beyin bizi detaylı ultrasona göndermesine kadar.Detaylı ultrasonda bebeğin kalbinde problem olabileceğini görüldü ve bizi çocuk kardiyoluğuna yönlendirdiler. Orada bebeğin kalbinde delikler olduğunu ve kapaklarda yetersizlik olduğunu söylediler yalnız bu kalp anomisinin down sendromlu çocuklarda görülüyormuş ve oran %50 imiş. O an hissettiklerimi yaşadığım şaşkınlığı ve acıyı bunu yaşamayan anlayamaz bize önce çocuk down sendromlu olup olmadığını öğrenmemiz gerektiğini bunun içinde amiyonsentez yapılması söylediler. Hemen Engin Beyi aradık durumu anlattık çocuğun down sendromlu olamayacağını tahmin ettiğini fakat kesin sonucu bu testin söyleyeceğini iletti içimi rahat tutmam gerektiğini çünkü ikili ve dörtlü testlerimin sonuçlarının gayet güzel olduğunu hatırlattı. Engin Beyin söylediği gibi test sonucunda çocuk down sendromlu değildi. Sadece bebeğimiz doğuştan kalp anomoli bir bebek olarak doğacaktı. Buda bebeğimizin erken doğabileceği anlamına geliyormuş tabiî ki Engin Beyin dediği gibi bebeğimiz yaklaşık 1,5 ay önce dünyaya geldi.Şu an dünyalar tatlısı bir bebeğimiz var, kapakçıklarındaki yetersizlik sona erdi, vsd’si kapandı, sadece 1 tane asd’miz kaldı,gayet sağlıklıyız.

Bu süreçte aradığımız her an ulaşabildiğimiz bir doktorumuz vardı,çocuk kardiyoluğuna gittiğimiz gün bile Engin bey aradı ve gidip gitmediğimizi sordu,ben ve eşim çok şaşırmıştık Engin bey bunu dahi takip ediyordu. Kendisine anlayışı, sabrı ve her süreçte yanımızda olduğu için teşekkür ediyoruz.Bir bayan için doktorunu her aradığı zaman ulaşabilmesi ve onu her daim takip ettiğini hissetmesi çok önemli.

Teşekkürler Engin abi , iyi ki varsın.

Question 3

Başarı Öyküsü

admin · Accepted Answer

Herkese merhaba,
2011 ‘in bahar aylarında şuan okuduğunuz bu yazının benzerlerine göz gezdirirken, şimdi sizin de aklınızdan geçtiği gibi kendi hikayemi yazacak mıyım sorusu vardı önce yüreğimde, sonra aklımda… Şimdi bu kelimeleri sizlerle paylaşmanın keyfini yaşıyorum…

Hislerim çok coşkun ama yine de olabildiği kadar özetle ;
Yaş 30. Sonunda beklenen doğru adam ve 2010’un güzel bir Mayıs gününde bana sorarsanız ömrümün en güzel “Evet”‘i ile başlayan yeni hayatım…

O zamana kadar bekarlığın ve en büyük etken olan düzenli adet döngüsü nedeni ile büyük bir yanlışlıkla henüz bir Kadın Hastalıkları ve Doğum Uzmanı hayatımda yoktu. Evlilik ile ve henüz anne- baba olma kararı yokken , ” e artık bir gidelim” düşüncesi ile İstanbul’un en iyi hastanelerinden birinde görev alan Op. Dr.’ a gittim. Durum bana sorarsanız gayet net : Adet düzenli, bu zamana kadar en ufak bir sorun yaşanmamış, ailedeki hanımlar bu anlamda sağlıklı ve doğurgan Nitekim ilk kontrol / tanışmada da bu netliğime uygun cümleler kuruldu ve rutin rahim ağzı kontrolü için Smear Testi yapıldı. Doktorumdan duyduğum “Önümüz bayram ama sonucun bayram arifesi çıkar” cümlesi ile hastaneden ayrıldım.

Ve evet , günlerden arife. Güzel , mis gibi bir Akdeniz güneşindeyim ve çalan telefonum : ” Sonuçlar kötü” . İçimdeki Yeliz yanlış duydun diyor. Hani nerde o zamana kadar ki düzenli / sorunsuz adet döngüsü , bu detaylar için güvenip inandığın genetik , ailedeki hanımların sağlıklı oluşu ve doğurganlığı . Ama “Alo , Yeliz Hanım, orda mısınız ? ” dediğinde içimdeki ses susuyor. Yokum demek istiyorum ve konuşmanın hatırladığım kadarı ile devamı : Test sonucumda CIN1 çıkmış. Doktora bunun ne demek olduğunu sorduğumda lezyon olduğunu öğreniyorum. Yani diye devam eden soruma ise ” Biz bu Smear testini niye yapıyoruz? ” diye yanıt alıyorum. O zaman durum ve o an anladığım : Rahim Ağzı Kanseriyim. Bu algımdan sonrası bende yok. Sonrasını ve o gün yaşadıklarımı eşim anlatmalı aslında… Hayatımda ilk defa bayram gibi geçmeyen o bayram sonrası İstanbul’a döndüm ve aile dostu olarak görüştüğümüz , öncelikle hekimliğine ve kendisindeki hekim tanımına sonsuz güvendiğimiz Türkiye’de adı bilinen sayılı doktorlarımızdan , anlattığımız durum sonrası duyduğumuz cümle ile o çok ama çok sevdiğim , güzel anılar biriktirdiğim Florya ‘da ki muayenehaneninyolunu tuttuk.

Cümle : ” Bu konularda Türkiye’de tek adam var : Prof. Dr. Engin Oral “ Yaşadığımız korku ile ma aile gittiğimiz ilk randevu ile tanıştım Kıymetli Hocam ile. Tüm detayları anlattım, mevcut testlerimi , test altına imza atan kişilere kadar tüm titizlik ve dikkatle inceledi. Sonrası ilk muayene ile birlikte yolculuğumuz başlamış oldu. Testi tekrarlayacağını ancak belirtildiği gibi CIN1 olması durumunda bunun kanser olmadığını ,sadece kanser öncüsü bir lezyon olduğunu , tedavisinin ve ” küçücük” bir operasyon ile temizlenebileceğini söyledi. Sonraki devam eden yol arkadaşlığımızda da hep dediği gibi ” Şimdi rahat ol, keyfine bak Yeliz , ben seni arayacağım.” Ve 2 gün sonra aradı hocam . “Test doğru , hatta CIN2 ,yani lezyon yüzeyi biraz daha kaplamış, neredesin, hadi çık gel konuşalım” dedi. “Neredesin, hadi çık gel konuşalım” , tavır ve üslubu …Boşuna yol arkadaşım demiyorum. Florya’dayız. Test sonucu durumumun kötüleştiğini gösteriyordu. Sevgili hocam durumun ciddiyetini tüm yalınlığı ile anlattı ve hızlıca birlikte doğru karar aldık : Ameliyat . Bu karar öncesi hocama Esansiyel Trombositemi hastası olduğumu söyledim.( Kandaki torombosit sayım olması gereken aralığın çok çok üstünde. Bu bir ameliyat durumunda kanımın çok fazla pıhtılaşması gibi bir olasılık taşıdığımı gösteriyor) Bu durum nedeni hocam ameliyat öncesi olası tüm tedbirler için kan doktorum ile görüştü. Olacak operasyonda yaşanabilecek tüm olasılıkları ileterek kendisi ile tüm detayları paylaştı. Emin ellerdeyim, net ! İlk kez ameliyat olacağım , üstelik hiçbir belirti yokken bir anda girdi hayatıma .Yine de hocamın verdiği güven ve o her an hissettiğiniz engin bilgi ve tecrübesi ile hep dediği gibi ” keyifle “ çıktım muayenehaneden. Ve ameliyat günü, ameliyathanedeyim. Kapıda tüm ailem. Yaşadığım korku , endişe. Narkoz öncesi , ameliyathanede kocaman açtığım gözlerle etrafı incelerken hocamın sesi ve ” Merak etme, az sonra her şey geçecek Yeliz , her şey temizlenecek . ” cümlesi ile gülümsedim , son hatırladığım bu ve uyandığımda hocam haklıydı. 2 hafta sonraki kontrolümde de netleştiği gibi tüm lezyon temizlenmişti. Ve sonrası yol arkadaşı , kıymetli hocamdan dökülen ve henüz aklımızda yokken duyduğumuz tavsiye: “Çok güzel atlattığımız operasyon ile rahim ağzın temizlendi ancak olası tekrarlama durumu mevcut. Eeee yaş da 31 , bebek sahibi olma fikriniz varsa ben derim ki ertelemeyin ancak kan ile ilgili durumundan dolayı gebelik senin için ölüm riski taşıyor olacak. Kararın anne olmak ise bu süreçte ben tüm hekimliğimle yanındayım.” Bu olsa olsa bu derece yalın ve samimiyetle yakın bir dosttan duyulabilirdi.

Haklıydı… ve çok şükür ki kısa sürede hamile kaldım.
Ve bu güzel ve isteyen herkese kısmet olmasını dilediğim haberle hocam ile yeni sürecim başladı.
Her kontrolde altını çizdiği kan ile ilgili sıkıntım nedeni ile yüksek risk taşıdığım cümlesi tüm gebeliğimde kulağımdaydı. Her şey tüm riske rağmen hocamın bilgisi , tüm yoğunluğuna rağmen her defasında kan doktorum ile detaylı görüşmesi ile yolunda ve keyifle gitti. Süreçte bebeğimizin ense ölçümün biraz yüksek çıkması , kalbinde delik şüphesi, kilosunun fazla oluşu… Tüm bunları hocamın önce bilge hekimliği , tecrübesi ve dost , o insana çok iyi gelen tavrı ile kolayca atlattık. Bebeğimin cinsiyetini hocamın bir bakışı ile güler yüzlü hemşiremizin elime gizlice verdiği pembe çorap ile öğrendiğim anın tadı ve keyfini ömrümde bir defa daha yaşar mıyım, emin değilim.
Ve işte sonunda Kasım’a inat güneşli bir günün sabahı…
Yakın arkadaşımın hastaneye gönderdiği hediyeye eklediği not :
“Yeni bir hayat var Yeliz’im ellerinde”
Evet, yeni , yepyeni , tertemiz bir hayat var ellerimde… Güzel Kızım DERİN .
Hocam sayenizde….
Sizlerin de ellerinizde yepyeni hayatlar olacak, önce inanın, çünkü doğru yerdesiniz.

Question 4

Ben Almanya'da Yaşayan Hastalarınızdan Biriyim

admin · Accepted Answer

merhabalar engin bey
Size sonsuz teşekkür ederek başlamak istiyorum.ben almanyada yaşayan hastalarınızdan biriyim, 8 yıl süresince çeşitli tedaviler gördüm ve 2 kez tüp bebek denedik ama başarısızlıkla sonuçlandı ve bu bizi olumsuz yönde etkilemişti.bir daha asla denemeyi düşünmezken,çevremizdekilerin ısrarı üzerine türkiyede son defa denemeye karar verdik.internetten birkaç isim bulduk ama emin olamadık,silivrideki yakınımız aracılığıyla dr.ahmet giray varol beye danıştık , sizi onerdi ve şimdi anlıyorum ki çok doğru bir karar vermiş.sizin gibi mesleğini iyi yapan biriyle karşılaşmamız yurtdışında yaşayan biri için çok büyük bi şans.benim polikistik over rahatsızlığım var tüp bebek tedavisi benim için çok zordu ama siz bunu kolay bi hale getirdiniz tedavi süresince herzaman size ulaşabilmek rahatlatıcıydı sizden güç aldık kimi gün bayram sabahı muayeneye geldiniz, kimi gün pazar günü aradık bazende gece yarısı sizi rahatsız ettik özür dilerim.. ama siz bizlere karşı daima çok kibar ve anlayışlıydınız almanyada bu ilgi ve alaka asla yok.sayenizde şimdilerde 18 aylık olan oğlum yunus emre var.çok yerinde bir karar vererek 12 embriyomuzu dondurdunuz ve yakında gelip allah kısmet ederse yunus emreye bir kardeş denicez.size minnettarız aaa unutmadan ata'mız ne demiş beni türk doktorlarına emanet edin çok ama çook doğru söylemiş.

Question 5

Siz Biz Hastalarınız İçin Değerlisiniz

admin · Accepted Answer

Siz biz hastalarınız için değerlisiniz, çünkü umutların tükündeği yerde bize elini uzatıp umut oluyorsunuz...Ben sizi tanıdığımda ilk tüp bebek denemesi dahi olmadan kan değerlerimdeki olumsuzluklardan dolayı tedavim yarım kalmıştı, ilk defa karamsarlığa kapılıp olumsuz düşünmeye başlamıştım sonra sizinle tanıştım sonraki süreçleri birlikte yaşadık.Önce Allahın sonra sizin sayenizde iki tane kıymetliye sahip oldum. Ben size bu zorlu sürede çok güvendim ve çok inandım.Güleryüzünüz samimiyetiniz ve desteğiniz için teşekkürler...

Question 6

Bizim Hikayemiz 2003 Yılında Dış Gebelikle Başladı

admin · Accepted Answer

merhaba hocam
bizim hikayemiz 2003 yılında dış gebelikle başladı dış gebelik olduğunu anlamadıkları için kanalımın birinden oldum ve sonrası peşi sıra düşükler oldu 2008 yılında 5 aylık erken doğumun arkasından 2009 da tekrardan bi dış gebelik daha yaşadım ve diğer kanalımda alındı bebek yapmak sadece tüp bebeğe kalmışdı tüp bebeğide 2 kez denedim olumsuz oldu ta ki engin hocayı tanıyana kadar artık inancım kalmamışdı ama engin hoca beni öyle motive edip moral verdiki daha önce yasadığım tüm olumsuzlukları unuttum ve sadece engin hocaya motive olup dediği herşeyi yaptım ve şimdi ikiz kizlarım var hocam çok ama çok teşekkür ederiz.(sizi seviyoruz)
saygılar

Etiket: emzirme

CoVid-19 Aşısı Gebelik ve Emzirme

Hikayemize Dair

Benim Hikayem

Başarı Öyküsü

Ben Almanya’da Yaşayan Hastalarınızdan Biriyim

Siz Biz Hastalarınız İçin Değerlisiniz

Bizim Hikayemiz 2003 Yılında Dış Gebelikle Başladı

Instagram