Q: Yıldız Bebekler

SEVGİLİ ENGİN HOCAM ; YILDIZ AİLESİ OLARAK, SİZLERLE BİRLİKTE 18 NİSAN 2011 TARİHİNDE BAŞLADIĞIMIZ BU ZOR, MEŞAKKATLİ AMA BİR OKADAR DA UMUT DOLU YOLCULUĞUMUZ 29 ARALIK 2011 TARİHİNDE BİR KIZIMIZ VE BİR OĞLUMUZ OLMAK ÜZERE (İKİZ ) YILDIZ BEBEKLERLE BİRLİKTE MUTLU SONLA NETİCELENMİŞ OLDU. DEĞERLİ HOCAM SİZLER GİBİ BU MESLEĞE KENDİNİ ADAMIŞ, BİLGİ VE DENEYİMİNİ ORTAYA KOYMUŞ, HER FIRSATTA İNSANLIK VE MESLEKİ BİRİKİMLERİNİZLE, MEMLEKETİMİZİN YETİŞTİRDİĞİ NADİR HEKİMLERDENSİNİZ. SİZLER BİRER CEVHERSİNİZ. ALÇAKGÖNÜLLÜ VE HOŞGÖRÜLÜ VE SEVGİ DOLU YAKLAŞIMLARINIZ OLMUŞ OLMASI, YANİ HOCAM GÖNÜL İNSANI OLMANIZ BİZLERİDE YAKINEN ETKİLEMİŞ OLDU. BİZLER YILDIZ AİLESİ OLARAK ÖNCE RABBİME DAHA SONRA SİZLERE İNANARAK 10 (ON) YILA AŞKIN ÇOÇUK ÖZLEMİMİZİ BAŞARIYLA TAMAMLAMIŞ OLDUK. BU SÜREÇ DAHA ÇOK BİZLER İÇİN IZDIRAP, SIKINTI, KEDER, ÜZÜNTÜ VE ÇÖZÜM ARAYIŞLARI İLE GEÇEN YILLAR OLDU. ŞİMDİ İSE SİZLERİN BÜYÜK GAYRET VE ÇABALARINDAN SONRA HAYATIMIZDA; YÜZÜMÜZÜN GÜLDÜĞÜ, MUTLULUKLARIN, SEVİNÇLERİN BAŞLADIĞI İKİNCİ BİR BAHAR BAŞLIYOR... BU DUYGULAR YILDIZ AİLESİNİN İÇİNDEN GELEN SAMİMİ DUYGULARIDIR. BİZLER BU DUYGULARIMIZI SİZLERLE PAYLAŞMAK İSTEDİK. BELKİ SİZLERDE YILLAR SONRA BİZLERİ HATIRLARSINIZ DEĞİL Mİ HOCAM ? BU SÜREÇTE SİZLERİN VE DEĞERLİ EKİBİNİZİN GÖSTERMİŞ OLDUĞU YAKIN İLGİ VE ALAKADAN DOLAYI SEVGİ,MİNNET VE ŞÜKRANLARIMIZI SUNUYORUZ. YILDIZ AİLESİ

Question 1

Yaşam Meleğimiz

admin · Accepted Answer

Benim ve bebeğimin şu an yaşamasında büyük katkıları olan hayatımı borçlu olduğum Engin Hocam ile 2000 yılında oğlum Atakan'a sekiz haftalık hamile iken tanıştım. Hamileliğimde kendisinin gösterdiği titizlik ve benim ilk hamileliğimde ki olur olmaz telaşlanmalarımda gösterdiği sabır ile çok sağlıklı olarak oğlum Atakan'ı dünyaya getirdim.

Aradan 10 yıl geçtikten sonra Atakan'ımızın kardeş istemesi üzerine tekrardan hamile kaldım. Eşimle birlikte ilk hamileliğimde yerli yersiz endişelerimde ve korkularımda bana büyük bir sabır gösteren Engin Hocamızın yanına gittik.

Geçen onca yıl Engin Hocamı hiç değiştirmemişti. Gene her zamanki gibi güler yüzlü ve sevecendi. İnsanlarda mevki arttıkça kişilikleri de büyür derler ya ama bu söz Engin Hocam için tam tersiydi. Ben ömrüm boyunca mesleğine Engin hocam gibi aşık, hastalarına kendi canı gibi tutkun ve değer veren bir doktor hiç görmedim.Yaşımın 35 olması dolayısıyla benden bir takım testler istedi. Hamile bir anne adayının kendisi ve içinde ki bebeğiyle doktorunun ilgilenmesi ona sen değerlisin özelsin ve önemlisin duygusunu hissettirmesi o kadar güzel bir duyguydu ki ve ben bu duygu tekrardan yaşıyordum. Artık Engin Hocama düzenli olarak kontrole gidiyordum ve bana söylediği her şeyi uyguluyordum ama gene de aramızdaki tek sorun fazladan aldığım kilolardı.

Her şey hamileliğimin 26.haftasında başladı ve o an benim diri diri öldüğüm gündür.22 Mayıs 2011 günü saat 06.00 da uyanıp ta lavaboya gittiğim de iç çamaşırımda kan vardı ve o an şok olmuştum. Hemen Engin hocamı telefonla aradım. İlk hamileliğimden biliyordum ki kendisini telefonla kaç ta ararsanız arayın asla telefonunuzu cevapsız bırakmazdı. Telefonda durumumu kendisine anlattığımda telaşlanmamamı ve derhal beni görmesi gerektiğini söyledi.

Eşimle Florya'daki muayenesine gittiğimizde ultrason kontrolünden sonra Engin hocamın söylediklerini ve benim yaşar iken öldüğüm o anı ömrüm boyunca unutamam. Bana Plesanta Previa Totalis olduğumu böyle durumlarda hastanede yatılması gerektiğini ani kanama ile erken doğum başlamasında bebeğimi kaybetme riskinin çok yüksek olduğunu ve yatarak dinlenmemi ve ayağa kalkmamı bir hafta sonra tekrardan görüp durumumu değerlendireceğini söylüyordu.

Eve geldiğimde cepten internete girdiğimde plesanta previa totalis hakkında tüm yazılanları bilgi edinmek istedim. Acaba benim gibi aynı rahatsızlığı olup ta doğum yapan var mıydı ve neler yaşamışlardı öğrenmek istiyordum. Pleasanta prievia totalis hakkında yazılanları okuduğumda yıkıldım. Plesanta Previa Totalis olup yaşadıklarını yazan yoktu. Plesanta Previa olanlar vardı ama ne yazık ki çoğunun hamileliği 26. ve 30 uncu haftalarda ani kanamayla gelen bir doğumdu ve hemen hepsi bebeklerini kaybetmişti. Bazı doktorlar hastasına Plesanta Previa Teşhisi koyduğunda doğum riskini bile göze alamayıp hastasını başka hastanelere yönlendirmiş, kimi doktor ise hastasına doğuma gireceğine söz verip hastasının kanaması başladığında şu an müsait değilim deyip risk almaktan kaçmışlardı.

Ben plesanta priava Totalisdim. Plesanta Previanın en tehlikeli olanıydı. Ben ne olacaktım bebeğim ve beni ne bekliyordu. Engin Hocamın en kötüsü rahmin alınır, Ben bebeği düşünüyorum şu an önemli olan bebeğin, çok küçük doğarsa yaşayamaz sözleri beynimin içine ok gibi saplanıyordu.Bir haftayı sabırsızlıkla bekledim.Engin hocama kontrole gittiğimde bebeğimin sağlıklı olduğunu iki hafta daha istirahat etmemi eğer ani bir kanama olursa derhal kendisini aramamı ve en yakın hastaneye gitmemi söylüyordu. Hocam ben Plesanta Previa Totalisi araştırdım çok korkuyorum ne olacağım ben ölecek miyim ölmekten korkmuyorum, Atakan'ımı yalnız bırakmak istemiyorum diyordum. sana bir şey olmayacak en kötüsü rahmin alınır, Ben bebeği yaşatmak istiyorum moralini yüksek tut diyordu. Kendinden o kadar emindi ki Engin Hocam bir çok hastasına mucizeler yaratmıştı ve bana da bir mucize yaşatacağına sonsuz güveniyordum.

Engin Hocamın söylediği gibi devamlı yatıyordum. İnanır mısınız tuvalete bile gün içinde sayı ile gidiyor ve on gün de bir banyo yapıyordum. İki hafta sonra ki kontrolümde bebek harika suyu normal bir hafta daha ebrucum diyordu Engin hocam. Ben artık tamam hocam deyince bebek için bir saat bile önemli diyordu böylelikle bir hafta bir hafta diye 37.haftaya kadar gelmiştik. 16 Ağustos 2011 günü sezeryan doğumun gerçekleştirilecekti. Devamlı yatmaktan O kadar çok ağırlaşmıştım ki tüm vücudum pas tutmuş gibiydi. Bedenimi hissetmiyordum.

12 Ağustosta 2011 Florya daki muayenesinde son nts cihazındaydım. Eşim ve oğlumla bebeğimizin kalp atışlarını dinliyorduk. Engin Hocam girdi içeriye sonuçlara bakıyor iyi değil, eğer böyle olursa bebeği gününden önce alabiliriz diyordu. Hemen telefonla hastaneyi arayıp Pazar günü nts için hastasının geleceğini ,nts sonucunun kendisine bildirilmesini ve birkaç ünite kanında doğum için bulundurulmasını söylüyordu.

14 Ağustos 2011 Pazar günü saat 09.30 da hastanedeydim. Sadece nts ye girecektim. Nts sonucunda görevli doktor Engin Hocamı arıyordu iyi gitmeyen bir şeyler vardı korkuyordum ama korkunun ecele faydası olmadığını da biliyordum .Beni ayrı bir odaya aldılar hemşire hanım geldi serum takıldı ve tahliller için kan alındı.Doktor bey yanıma gelerek çıkacak tahlil sonuçlarına göre engin hocanın isteğiyle doğumu gerçekleştireceklerini söylüyordu.Ağlıyordum.Ben Plesanta Previa Totalisim diyordum doktora Engin Hocam gelecek mi ? Ölecekmiyim. Ağlıyorum, ağlıyorum, Beni nasıl bir son beklediğini bilemiyordum plesanta previa totalis ile ligili yazılanları düşündükçe...

Zamana karşı bir yarış başlamıştı,Anestesi uzmanı geldi ,benden bilgiler alındı.Kan hazırlandı.Eşim eve doğum çantamı almaya gitti ve bana kan verecek olan arkadaşlar hazırlandı ve saat 18.00 de ben ameliyathaneye girdim.Engin hocama çok korkuyorum hocam dediğimi hatırlıyorum ve derin bir uykuya dalıyorum.

Üşüyordum sanki bir buz kütlesinin üstünde donmuş gibiydim. Nefes almak istiyorum ama olmuyordu. Boğuluyordum sanki. Boğazımdaki cihazdan çok rahatsız olmuştum Tanımadığım bir sürü insan etrafımda koşturuyorlardı. Elimi kaldırmaya çalışıyordum birilerinin dikkatini çekmeye çalışıyordum. Bir ses eğer kendin nefes alıp verebilirsen cihazı çıkaracağım diyordum var gücümle nefes alıp vermeye başladım. O kadar güzel bir duyguymuş nefes alıp verebilmek ve bunu kendin başarmak...

Bana şu an yoğun bakımda bulunduğumu, buraya gelme nedenimin ameliyat sırasında aşırı kanamadan şoka girdiğimi, vücudumda ödem ve albüm bulunduğunu ve tansiyonumun 20 olduğu bilgisi verildi.Yaşıyordum. İnanıyordum ki Bebeğim de yaşıyordu. Çok ama çok huzurluydum. Tekrardan doğmuş gibiydim. Hiçbir şey düşünemiyordum.Tek isteğim bir an önce Engin Hocamı görmekti.

Engin Hocam ertesi gün saat 10.00 gibi yanıma geldi. Engin Hocamın yüzünde burukluk vardı Onu görünce o kadar mutlu oldum ki o gün benim hayatımda ki ilk gülümsememdi. Beni gayet iyi gördüğünü söylerek sözlerine başladı.Korkmam da haklı olduğumu çok zor bir sezaryan olduğunu, plesantanın rahmime yapıştığını bu rahmimin alındığını ve mesaneden de ameliyat olduğumu ve buna rağmen bebeğimin sağlıklı olarak dünyaya geldiğini söylüyordu.

Yoğun bakımda kaldığım süre zarfınca hergün kontrole geliyor hemşire hanımlara aldırdığı süt pompasıyla yattığım yatakta göğsümü sağdırıyor ben hocam süt yok dedikçe sütün var ebrucum gelecek diyordu. İnatla yoğun bakımda iki günüm göğüslerimi sağmakla geçmişti.

16 Ağustos 2011 Salı Günü saat 11.45 yoğun bakım ünitesinden çıkarılıyordum ve kadın doğum servisine gönderiliyordum.Çok mutluydum birkaç dakika sonra bebeğime kavuşacaktım.Üç gün minik yavrumdan ayrıydım ve onu merak ediyordum yüzü nasıldı,elleri,burnu ve kokusu.Aynı anda hem ağlayıp,hem güler mi insan ben her ikisini aynı anda yaşıyordum.odama gelmemle minik bebeğim beni hemşire ablasının kucağında karşıladı.Bembeyazdı küçüktü ama çook güçlüydü benim bebeğim yaşadığımız o zor günlerde sıkı sıkı tutunmuştu hayata ve biz engin hocamın sayesinde tekrardan bir aradaydık.

İşte o an her şeye değerdi. Bana şu an zamanı tekrardan başa döndürsek aynı şeyleri tekrardan yaşar mısın deseler tek bir şartla evet derdim.

Eğer ki ben ve bebeğim tekrardan Engin Hocamın ellerinde hayat bulacaksak bir kere değil bin kere yaşamış olduklarımı yaşamak isterdim.

Şimdi minik bebeğim üç aylık. Kendisine yaşadığı sıkıntılarda hayata güçlü ve kuvvetli tutunduğu için güçlü ve kuvvetli anlamına gelen Batuhan ismini koydum. Boyu şuan 65 cm ve kilosu 7 kilo ve çok sağlıklı.

Rabbimin izniyle elleriyle bana hayatımı tekrardan veren, minik yavrumum hayata tutunmasında güçü kuvveti olan ve benim ve bebeğim için insan üstü bir varlık olan içindeki yaşam nurunu benimle ve bebeğimle ve bir çok hastasıyla paylaşan yaşam meleğim, Engin Hocama sonsuz teşekkür ederim.

Her yaşadığım günde, her aldığım nefeste ve oğullarıma baktığımda her anda rabbime şükrediyorum. Benim karşıma yaşam meleğini çıkardığı için. Eğer ki ben yazımda bahsettiğim diğer doktorların elinde olsaydım ne ben ne de batuhanım şu an yaşamıyor olacaktık, bunu düşünmek bile beni korkutuyor.

Engin Hocam size ne kadar teşekkür, ne kadar dua etsem azdır.Ömrüm boyunca sizi unutmayacağım ve her zaman içimde ki bana verdiğiniz güven duygusunu ve yaşama umudumu ne olursa olsun hiç kaybetmeyeceğim.Sonsuz sevgilerimi ve saygılarımı sunarım.

Question 2

Yıldız Bebekler

admin · Accepted Answer

SEVGİLİ ENGİN HOCAM ;
YILDIZ AİLESİ OLARAK, SİZLERLE BİRLİKTE 18 NİSAN 2011 TARİHİNDE BAŞLADIĞIMIZ BU ZOR, MEŞAKKATLİ AMA BİR OKADAR DA UMUT DOLU YOLCULUĞUMUZ 29 ARALIK 2011 TARİHİNDE BİR KIZIMIZ VE BİR OĞLUMUZ OLMAK ÜZERE (İKİZ ) YILDIZ BEBEKLERLE BİRLİKTE MUTLU SONLA NETİCELENMİŞ OLDU.

DEĞERLİ HOCAM SİZLER GİBİ BU MESLEĞE KENDİNİ ADAMIŞ, BİLGİ VE DENEYİMİNİ ORTAYA KOYMUŞ, HER FIRSATTA İNSANLIK VE MESLEKİ BİRİKİMLERİNİZLE, MEMLEKETİMİZİN YETİŞTİRDİĞİ NADİR HEKİMLERDENSİNİZ. SİZLER BİRER CEVHERSİNİZ. ALÇAKGÖNÜLLÜ VE HOŞGÖRÜLÜ VE SEVGİ DOLU YAKLAŞIMLARINIZ OLMUŞ OLMASI, YANİ HOCAM GÖNÜL İNSANI OLMANIZ BİZLERİDE YAKINEN ETKİLEMİŞ OLDU.

BİZLER YILDIZ AİLESİ OLARAK ÖNCE RABBİME DAHA SONRA SİZLERE İNANARAK 10 (ON) YILA AŞKIN ÇOÇUK ÖZLEMİMİZİ BAŞARIYLA TAMAMLAMIŞ OLDUK. BU SÜREÇ DAHA ÇOK BİZLER İÇİN IZDIRAP, SIKINTI, KEDER, ÜZÜNTÜ VE ÇÖZÜM ARAYIŞLARI İLE GEÇEN YILLAR OLDU. ŞİMDİ İSE SİZLERİN BÜYÜK GAYRET VE ÇABALARINDAN SONRA HAYATIMIZDA; YÜZÜMÜZÜN GÜLDÜĞÜ, MUTLULUKLARIN, SEVİNÇLERİN BAŞLADIĞI İKİNCİ BİR BAHAR BAŞLIYOR…

BU DUYGULAR YILDIZ AİLESİNİN İÇİNDEN GELEN SAMİMİ DUYGULARIDIR. BİZLER BU DUYGULARIMIZI SİZLERLE PAYLAŞMAK İSTEDİK.

BELKİ SİZLERDE YILLAR SONRA BİZLERİ HATIRLARSINIZ DEĞİL Mİ HOCAM ?

BU SÜREÇTE SİZLERİN VE DEĞERLİ EKİBİNİZİN GÖSTERMİŞ OLDUĞU YAKIN İLGİ VE ALAKADAN DOLAYI SEVGİ,MİNNET VE ŞÜKRANLARIMIZI SUNUYORUZ.

YILDIZ AİLESİ

Question 3

Bizim Hikayemiz

admin · Accepted Answer

Ne kadar zor bir süreçten geçtiğimizi,Sevgili hocamız doğumdan sonra benden başarı hikayemi istediğinde anladım galiba...

Yazımın başında yanımda uyuyan 4,5 aylık kızım için önce Allaha, sonra hocamıza hep minnetkar kalacağımızı belirtmek isterim.

Eminim ki, şu anda benim yazımı okuyanlarda tıpkı benim yaptığım gibi tüm internet sitelerini okuyup,kendi durumlarına benzeyen,umut verici hikayelerin peşindeler...

İnşallah benim yazımda sizin ne kadar doğru bir yerde olduğunuzu ispatlar.Sorun ne olursa olsun başınızdan ne geçerse geçsin en önemli unsurun doktor olduğunu yaşadığımız 3 yıllık süreçte öğrendik biz, Engin hocamızla tanışmamız aslında benim evlenmeden önceki zamanlarıma rastlıyordu.Evlenene kadar bir bayan olarak çok önemli sorunlar yaşamamıştım.Rutin kontroller dışında pek doktorada gitmezdim...Taki evliliğimizin 2. yılında hamile kalana kadar, hamile kaldığımı öğrenir öğrenmez soluğu hocamızın yanında almıştım. Sorunsuz başalayan hamilelğim 3. Ayın sonuna kadarda aynı şekilde devam etmişti… Taki 4.ayın başında işyerinde başlayan kanamama kadar. Hastaneye ulaştığımızda maalesef bebeğimizin kalbinin durduğunu öğrendik.İlk bebeğin verdiği heyecan maalesef üzüntüye dönüşmüştü ve insan o üzüntünün sıcaklığıyla hiçbir şey hissedemiyordu işte burda gerçekten işinin ehli bir doktora ne kadar ihtiyacınızın olduğunu bilemezsiniz.

Hocamız yurtdışında bir seminerdeydi o gün aradığımızda toplantıda olmasına rağmen toplantıyı kesti ve süreçle ilgili bilgi aldı.Telefon görüşmesi sonlanmıştı ama 5 dk. geçmemişti bile Engin hocamız bizi aradı eşimle kan uyuşmazlığımızın olduğunu ve iğne olmam gerektiğini hatırlattı ve ekledi bebeği genetik tahlile yollayın...

İşte bizim hikayemiz böyle başladı, Genetik rapor sonucu bende 46 olması gereken sayının 45,5 olduğunu buna mozaik gen yapısı dendiğinin (Turner) ve bebeğiminde Turnerli olduğu için yaşayamadığını en ince ayrıntısına kadar anlattı. O anda ne hissedeceğimi bilmiyordum şaşırmaya ve üzülmeye nerden başlamalıydım. Normal insanlara göre gen yapım farklıydı, Turner sendromu sahibiydim her gebeliğimde bunu yaşayabilirdim ve bebeklerimi hayata tutunamadan ya kaybedecektim yada engelli bir bebek sahibi olacaktım.

Kaybettiğimiz bebeğimizin ardından 2 haftalık psikolojik zor bir süreç geçirdik. Hayatımızdaki pek çok şeyin değiştiği bir süreç yazımın başındada dediğim gibi sizi 2 şey ayakta tutuyor: inanç ve doktor.

İnanıyordum....Mevlananın bir sözündeki gibi Allah sizden sevdiğiniz bir şeyi alırmış,istediğiniz bir başka bir şey için...Demekki sevdiğim bebeğim birşeylerin vesilesiymiş,hamile kalmamadan dolayı çalıştığım işten ayrılma fikrini rafa kaldırmış, 30 yaşından sonra bulunduğum yerle yetinmeyi tercih etmiştim.Ama yaşanan olaydan sonra herşeye sıfırdan başlama kararı aldım ev benim için hayatımı değiştirecek bir sürece ilk adımı attım.

Doğru yerdeydim ve bu yerin adı Engin Oral´dı.Nerden mi biliyorum yaşadığım olayla psikolojik olarak beni farklı Dr. arayışlarına itti. Nedenini bilmiyorum ama hoca acımasızca süreci anlattı gibime gelmişti. Çok haklıydı, çok profosyoneldi, çok detaycıydı, çok titizdi...Biliyordum doğruyu söylüyordu ama belkide ben yalan duymak istiyordum. Desinlerki hadi hamile kal ve bebeğin sağlam olacak ama kaç dr´a gitdiysem önce dr sordu hocamız ne diyor dedi.Anlamıştım Engin hocamız işinde ismi boşuna yapmamıştı.

Bir mozaik gen yapısı sahibi olarak nasıl bebek sahibi olacağımız konusunda hocamızın bize önerdiği Tüp bebek tadevisiyle elde edilecek embriyolarda PGT yöntemiyle seçim işlemiydi böylece hem sakat bebek riskimiz belli olacaktı, hemde seçilen gen yapısı tam embriyo ana rahmine konulacaktı. Ya da ikinci yöntem tekrar normal yollarla hamile kalacaktım ve süreci bekleyip görecektik çünkü PGT yapılmadan risk oranını bilemesekte sağlam bir bebeğe normal yollarla kavuşma umudumuz vardı.Engin hocamız tüm bu söylediklerinin bizi vicdanımızla baş başa bıraktı.Kendimi sanki yarın tüp bebek tedavisine başlayacak kadar bilgi açısından donanımlı hissediyordum.Bizi nakil yapacağı hastanenin genetik bölüm şefine yönlendirdi.Pinpirikliydim tüm detayları öğrenmeliydim, seçim işlemi nasıl yapılır Pgt nedir başka yöntemler varmıdır? Cumhur Ekmekçi işini iyi bilen bir hocaydı soy ağacımıza varana kadar anlattı.

Ve karar vermiştik Tüp bebek tedavisine başlamak için hocamıza gittik tedavi sonucu benden 21 yumurta toplandı ve 11 adedi döllendi bunlardan 7 tanesi sağlam 4 adedi genetik açıdan sorunluydu,Hocamızın dediğine göre 11´de 4 çok güzel bir orandı.Transfer sonunda her ne kadar olumsuz sonuç alınsada bu yolun daha başında olduğumuzu biliyorduk.Tüp bebek bir bayan için zor bir işlemdi...İğneler ,transfer, transfer sonrası psikolojik süreç...bizi bir karar anı daha bekliyordu.Bir süre herşeyi kendine bırakma kararı aldık.

Biz denemiştik ama olmamıştı,aradan bir kaç ay geçti normal yollarla hamile kalmaya karar vermiştim...Ama hiç beklemediğimiz birşey oldu 3 ay geçmişti ama hamile kalamamıştım tabi soluğu yeniden Engin hocanın yanında aldık.3 ay yapılan takibin ardından artık pes etmiştik. Belkide kadere boyun eğme vakti gelmişti pes etmeliydik.

Takip işlemlerinden sonuç alamayınca herşeyin psikolojik olduğunu vazgeçtikten sonra anladık,biz vazgeçtik ama bebeğimiz gelmek istedi...Evet aylardır hamileyim ümidiyle elini soğuk sudan sıcak suya vurmayan ben hayatı normal akışına bıraktıktan sonra hamile kalmıştım. Hatta Bthcg testini aynı hastanede üstüste 2 defa yaptırmıştım.

Artık bizim için değil Engin hocamız için zor süreç başlıyordu çünkü 3.ayımda başlayan kanamam hiç durmadan 8 ayın sonuna kadar devam etti.Nasıl minnet duyduğumu anlatamam 7 ay boyunca her bir damla kanda aradım kendisi hiç mi bıkmaz hiç mi yorulmaz bir insan ya da hiçmi başından savmaz. Hamilesiniz öncelikle normal bir insan gibi davranamıyorsunuz.6. ayımda hocamda yoruldu ama hala nazikti.Bundan sonra başka bir doktorla devam etmek istermisin dedi?

Tabiki hayırdı cevabım ben ona güvendim hocamızda güvenimizi hiç boşa çıkarmadı sonunda 37+4 de doğuma girdim sezeryan olmama rağmen bir gram sancım olmadı 8 saat sonra kalktım 3. Gününde evimde tüm işlerimi yapıyordum.

Şimdi sizde umutsuzluğu bırakın önce kendinize inanın ve doktorunuza güvenin doğanın ve yaradanın verdiği her şeyde bir hayır olduğuna inancınız hiç bitmesin…

Question 4

Canlarımız Bade ve Kaya

admin · Accepted Answer

Engin bey, canlarımız Bade ve Kaya'mızın dünyamıza gelmelerinde göstermiş olduğunuz yakın ilgi ve alakanızdan dolayı size karşı hislerimizin ifadesi yok...sevgili eşimide tedavisi ve sonrasında hamileliği sırasında hep yakın kontrol ve ilgi altında tuttunuz...milyonlarca teşekkürler size... Çok sevgi ve saygılarımla...

Question 5

Teşekkürler

admin · Accepted Answer

5 yıl önce abimi, şimdi beni anne babama kavuşturan Engin amca seni çok seviyoruz. teşekkürler

Question 6

Kızımız İçin

admin · Accepted Answer

24/10/2006 tarihinde aramıza katılan kızımız için doğum öncesinde,sonrasında desteğini hiç esirgemeyen,bilgisi,samimiyeti,gece gündüz demeden desteğini esirgememesi ve bize bir düşük,bir dış gebelik ardından kızımızı kazandırdığı için sonsuz teşekkürler... Mükemmel bir doktor,dost kazandığımız için çok mutluyuz.Anne adaylarına,annelik özlemi çeken herkese kesinlikle Engin Beyle tanışmalarını tavsiye ediyorum...

Etiket: down sendromu

Down Sendromu (Trizomi 21)