“Bir kez daha denemelisin Zeynep, yoksa ileride çok pişman olabilirsin” dedi Engin Hoca. Bu cümle Engin Hoca ile tanıştığım ilk gün (Mart 2012) aklıma kazınan tek şeydi. Çünkü, artık pişman olmak istemiyordum…
Bizim hikayemiz 2009 yılında başladı aslında.2006 yılından beri evliydik eşimle, 2009 yılında bebek sahibi olmaya karar verdik. İstanbul Anadolu yakasında özel bir hastanede bir kadın doğum uzmanına giderek standart kontrolleri yaptırdım herhangi bir sorun görünmüyordu. Kısa bir süre sonra da hamile kaldım. Hamileliğimin 22. Haftasına kadar her şey çok güzeldi. (Tabi biz öyle sanıyorduk) 22. Haftada yapılan detay ultrasonda bebeğin gelişiminde ciddi bir gerilik olduğu saptandı. Bu durumun birkaç sebebi olabileceği söylendi. Bebekte kalıtsal bir hastalık ya da annede bazı rahatsızlıklar olabileceği bunların en başında da annenin tansiyonun yükselmesi olabilir dendi. Ancak benim o güne kadar hiç tansiyonuma bakmayan doktorum, benim tansiyonumun olup olmadığını tabi ki bilmiyordu.. O muayenede yapılan tansiyon kontrolünde tansiyonumun çok yüksek olduğu saptandı ama her şey için o kadar geçti ki….(Bu arada Amniosentez de yapıldı, ancak bebeğimde genetik bir hastalık yoktu). O gün itibari ile preeklemsi teşhisi konuldu ve hafta da iki kez doktora gidiyordum, idrar ve kan tahlilleri yapılarak benim ve bebeğimin durumu kontrol ediliyordu. Ancak dediğim gibi her şey için çok geç kalınmıştı. Bu şekilde yaklaşık 5 hafta daha gebeliğim devam etti ve 27. Hafta da artık bebeğin durumunun kötüleştiğini sezeryan ile alınması gerektiğini ya da karnımda öleceğini söylediler… Ancak bebeğim çok küçüktü haftası çok erkendi küvezde de yaşama sansı çok düşüktü ama onu karnımda ölüme terk edemezdim. Bir ihtimal küvezde yaşar ümidi ile sezeryanı kabul ettim. Ve doğum gerçekleşti bebeğim 390 gr. Ağırlığında dünyaya geldi. Çok küçüktü, küvezde 4 gün yaşabildi ve sonra melek oldu yavrum… Bu satırları yazmak beni o günlere geri götürdü… çok trajik bir süreçti, tarifsiz, bunu ancak yaşayan anlar çok zor bir dönem geçirdim.. Ayrıca benim sağlığımda bozulmuştu. Sezeryan çok zor geçmişti ameliyat sırasında tansiyona bağlı bazı sıkıntılar gelişmişti. Gebeliği takip eden doktorun ihmali bize çok büyük bedeller ödetti.
Bu yazıyı okuyanlara söylemek istediğim aslında en önemli şey; Doktor seçimlerinizi lütfen çok iyi yapın. Ben bir kez yanlış bir seçim yaptım ve çok büyük bedeller ödedim. Bunu başka insanlar yapmasın ve bu hataya düşmesin. Doğum sonrası bir dahiliye uzmanına yaklaşık 1,5 yıl kadar tedavi oldum. Ve doktorum tansiyon vs. ile ilgili sıkıntıların çözümlendiğini gebe kalabileceğimi söyledi.
Ancak bunu hem istiyor hem de o kadar çok korkuyordum ki. Ayrıca hangi doktora, nasıl güveneceğimi de bilemiyordum… Engin Hocam’la tanışmamız benim bu korkuları en yoğun yaşadığım dönemde bir arkadaşımın vasıtası ile oldu.( Sevgili Aylin Polat sana çoook teşekkür ederim, beni bu kadar harika bir insanla tanıştırdığın için) Engin Hoca’ya bütün hikayeyi, korkularımı, endişelerimi anlattım. O da benim dosyamı detaylı olarak inceledi ve bana ilk başta yazdığım şeyleri söyledi “bir kez daha denemelisin”. Evet deneyecektim, bunu Engin Hocayı tanıyana kadar net söyleyemiyordum. Ama onu tanıdıktan sonra her şey değişti. Çünkü işini, hastasını o kadar sahiplenen bir hali vardı ki, benim ihtiyacım olan, her şeyden çok, güvenebileceğim bir doktordu, beni benden daha çok düşünen bir doktor. İşte bu özellikleri fazlası ile taşıyordu sevgili Hocam ona o kadar inandım ve güvendim ki…
Engin Hoca gerekli olan tüm detaylı tahlilleri gebelik öncesinde yaptırdı. Ve kısa bir süre sonra tekrar hamileydim. İşte minik kızıma kavuşma maratonumuz başlamıştı. Muayenelerimiz 3 bazen 2 haftada bir olmak üzere sıklıkla devam etti, Hocamın uyguladığı tedavi ve ilaçlar ile 35. Haftaya kadar sorunsuz olarak geldik. Tabi bu süreç benim açımdan hiç kolay değildi. Her muayenede Engin Hoca bir jinekolog olmanın yanında sanki bir psikiyatr gibi beni telkin de ediyordu. Bu dönemde psikolojik destek almayı başlarda çok düşünmüştüm. Ama Engin Hocanın yaklaşımı bunu gereksiz kıldı. Yani benim hem psikiyatristim hem de jinekoloğumdu 35. Haftada bebeğin durumu ve benim tansiyonumdaki yükselmelere bağlı olarak doğuma karar verildi. (Ocak 2013)
Ve dünya tatlısı minik kızım önce Allah´ımın sonra Engin Hocanın sayesinde kollarımdaydı…
Sevgili Engin Hocam, gebelik süresince ve hatta sonrasında gösterdiğiniz ilgiye, alakaya, anlayışa her şeye sonsuz teşekkürler. Allah size uzun uzun ömürler versin İnşallah. Yaşadığım sürece sizin için dua ediyor olacağım…
Sevgi ve Saygılarımla