Herkese merhaba
Benim hikayem 2002 yılında başlayan uzun bir hikaye…
2002 yılının kasım ayında 33 haftalık hamileyken bebeğimi kaybettim. Tüm ısrarlara rağmen maalesef sezaryen olmak istedim. Bebeğe otopsi de yapıldı. Ancak hiçbir sonuca varılmadı. Elimizdeki tek şey %30 luk decolmandı ve iki gün önce doktorumuzun söylediği bebeğin zayıflığıydı. Decolman ne diye araştırdığımızda bebeğin rahimden ayrılması olarak özetlediler. Araştırmalar sonucu bunun tesadüf olabileceği söylendi. Bu arada bebeğe 2 boyutlu 3 boyutlu 4 boyutlu…..ne varsa yapılmıştı. Neyse sonunda kötü bir karar verip 6 ay sonra tekrar hamile kaldım. Ve maalesef 21 haftalıkken bebeği kaybettik. İlk olayda eve dönmüş hazırlık yapmış ve ameliyata öyle girmiştim. Ama ikinci bebekte durum çok farklıydı. Bebek %100 rahimden ayrılmış ve iç kanama oluşmuştu. Uzun süre ameliyatta kalmıştım çünkü rahmimi alma durumu oluşmuştu.
Ve asıl araştırma bu aşamadan sonra başlamıştı. Engin beyle de bu esnada karşılaştık. Bir arkadaşımın doktoruydu. İlk karşılaşmamızda konuştuklarımız beni çok üzmüştü. Çok tehlikeli bir durumum vardı. İstediği testler vardı Engin beyin. Uzun süre yaptıramadım. Hatta hamile kalmayı bile düşünmüyordum. Ölüm korkusu sarmıştı. Ama Engin bey bana 2004 sonbaharı gibi bir hamileliğin planlanabileceğini tahlilleri yapıp onunla paylaşmamı rica etmişti benden.
Pekiiii ben ne yaptım. Tahlilleri hemen yaptırmadım ve sonbaharı geçirdim. Peki başıma neler geldi? Maalesef sıkıntılar peşimi bırakmadı. Bu sefer sağ tarafımdaki sancılarla kıvranıyordum.2. hamileliğimdeki doktora gittim. Ultrasona girdim,MR çekildi bir şey bulunamadı. Laparoskopik ameliyatla bakmayı önerdi. Ben maalesef Engin beye görünmeden ameliyata evet dedim. Ameliyat sonrası hiç beklemediğim şeylerle karşılaştım. Sağ tüpüm alınmıştı. Ayrıca rahim filmi ameliyatta çekilmişti ve sol tüpüm tıkalıydı. Tek çarem tüp bebekti ameliyat sonrası Engin beyi aradım. Aramızdaki konuşmayı anlatmayı pek tercih etmiyorum açıkçası ama hem çok ağlamıştım hem de ona görünmeden ameliyata evet dediğime pişman olmuştum. Birkaç gün sonra Engin bey beni kabul etti. Gittiğimde gerçekten çaresizlik hissediyordum. Engin bey ameliyatı cd den izlemiş ve sol tüpümün tıkalı olmadığını söylemişti. Benden hemen rahim filmi istemişti. Ayrıca test sonuçlarım bende antifosfolipid sendrom olduğunu gösteriyordu. En bilindik açıklaması kanda pıhtılaşma oluyor bebek beslenemiyordu ve bebeğe giden damarlardan kan düzgün gitmediği için bebeği kaybediyorduk. Rahim filmi çektirdiğimde gerçekten sol tüpüm açıktı. İnanamıyordum Engin bey cd den seyrederek tüpün açık olduğunu anlamış ama ameliyat sırasında rahim filmini çekenler bunu anlayamamışlardı : (( Bu arada ilk bebekte damarlardaki problem apaçık ortadaymış. Ama uzmanlar : )) her şeyin yolunda olduğunu söylemişlerdi. Neyse her şey bizim kararımıza ve benim cesaretime kalıyordu. Ayrıca 9 ay boyunca kan sulandırıcı iğne yapmam gerekiyordu. Çok dikkatli olmam gerekiyordu. Aslında daha bilinçli olduğumuz için her şey daha zordu.
Ben cesaretlendiğimde bu sefer hamile kalamamıştım. Hamilelikle ilgili her şey hep ters gidiyordu. Yıllardır yaşadıklarım beni hep negatif yapmıştı. Umudumu zaten çoktan kaybetmiştim. Beni önceden tanıyanlar artık tanımıyorlardı.
Ve artık güzel haberler zamanıydı. Hiç beklemediğimiz bir zamanda hamilelik haberini almıştık. Ama bu seferde kanamam olmuştu. Neyse kanamalar geçmişti bebek sağlıklıydı.36 hafta boyunca olabildiğince hareketsizdim. Yaptığım iğnelerden her yerim morarmıştı. Engin bey in yanımızda hem doktorumuz olarak hem de abi olarak yer alması bize çok güç veriyordu. Eşimin desteğini zaten anlatmak yetmez…
Kızımın odasını ablam ,eşimin kardeşi ve eşim organize ediyordu. Ben hiçbir alışverişte yoktum. Tamamen bebeğe konsantre olmuştum.
36 hafta sonunda kızımız Elif Naz a kavuşmuştuk. Gerçekten özel bir bebek dünyaya getirmiştim. Engin beye göre Türkiye ‘de 10 bebek var ya da yoktu bu şekilde dünyaya gelen. 22 şubat 2007 de hayatımızın en güzel şeyi hayatımıza girmişti.
Çok uzun bir hikaye ama bu hikaye tam 5 yıllık bir yaşanmışlık. Hep kötü tecrübelerle geçirdiğimiz 5 yıl Engin beyin tecrübesiyle mutluluğa dönüştü. Umarım her kötü tecrübe böyle güzel şeyle sonuçlanır.
Bu vesileyle Engin bey ve eşim başta olmak üzere herkese çok teşekkür ederim. Şunu da söylemek isterim ki Engin beyin ekibine de başta Gülay hanım ve Hatice hanım olmak üzere teşekkürler. Hepinize teşekkürler…..
ŞENAY & İSMAİL BEKTAŞ