Herkese merhaba,
2011 ‘in bahar aylarında şuan okuduğunuz bu yazının benzerlerine göz gezdirirken, şimdi sizin de aklınızdan geçtiği gibi kendi hikayemi yazacak mıyım sorusu vardı önce yüreğimde, sonra aklımda… Şimdi bu kelimeleri sizlerle paylaşmanın keyfini yaşıyorum…
Hislerim çok coşkun ama yine de olabildiği kadar özetle ;
Yaş 30. Sonunda beklenen doğru adam ve 2010’un güzel bir Mayıs gününde bana sorarsanız ömrümün en güzel “Evet”‘i ile başlayan yeni hayatım…
O zamana kadar bekarlığın ve en büyük etken olan düzenli adet döngüsü nedeni ile büyük bir yanlışlıkla henüz bir Kadın Hastalıkları ve Doğum Uzmanı hayatımda yoktu. Evlilik ile ve henüz anne- baba olma kararı yokken , ” e artık bir gidelim” düşüncesi ile İstanbul’un en iyi hastanelerinden birinde görev alan Op. Dr.’ a gittim. Durum bana sorarsanız gayet net : Adet düzenli, bu zamana kadar en ufak bir sorun yaşanmamış, ailedeki hanımlar bu anlamda sağlıklı ve doğurgan Nitekim ilk kontrol / tanışmada da bu netliğime uygun cümleler kuruldu ve rutin rahim ağzı kontrolü için Smear Testi yapıldı. Doktorumdan duyduğum “Önümüz bayram ama sonucun bayram arifesi çıkar” cümlesi ile hastaneden ayrıldım.
Ve evet , günlerden arife. Güzel , mis gibi bir Akdeniz güneşindeyim ve çalan telefonum : ” Sonuçlar kötü” . İçimdeki Yeliz yanlış duydun diyor. Hani nerde o zamana kadar ki düzenli / sorunsuz adet döngüsü , bu detaylar için güvenip inandığın genetik , ailedeki hanımların sağlıklı oluşu ve doğurganlığı . Ama “Alo , Yeliz Hanım, orda mısınız ? ” dediğinde içimdeki ses susuyor. Yokum demek istiyorum ve konuşmanın hatırladığım kadarı ile devamı : Test sonucumda CIN1 çıkmış. Doktora bunun ne demek olduğunu sorduğumda lezyon olduğunu öğreniyorum. Yani diye devam eden soruma ise ” Biz bu Smear testini niye yapıyoruz? ” diye yanıt alıyorum. O zaman durum ve o an anladığım : Rahim Ağzı Kanseriyim. Bu algımdan sonrası bende yok. Sonrasını ve o gün yaşadıklarımı eşim anlatmalı aslında… Hayatımda ilk defa bayram gibi geçmeyen o bayram sonrası İstanbul’a döndüm ve aile dostu olarak görüştüğümüz , öncelikle hekimliğine ve kendisindeki hekim tanımına sonsuz güvendiğimiz Türkiye’de adı bilinen sayılı doktorlarımızdan , anlattığımız durum sonrası duyduğumuz cümle ile o çok ama çok sevdiğim , güzel anılar biriktirdiğim Florya ‘da ki muayenehaneninyolunu tuttuk.
Cümle : ” Bu konularda Türkiye’de tek adam var : Prof. Dr. Engin Oral “ Yaşadığımız korku ile ma aile gittiğimiz ilk randevu ile tanıştım Kıymetli Hocam ile. Tüm detayları anlattım, mevcut testlerimi , test altına imza atan kişilere kadar tüm titizlik ve dikkatle inceledi. Sonrası ilk muayene ile birlikte yolculuğumuz başlamış oldu. Testi tekrarlayacağını ancak belirtildiği gibi CIN1 olması durumunda bunun kanser olmadığını ,sadece kanser öncüsü bir lezyon olduğunu , tedavisinin ve ” küçücük” bir operasyon ile temizlenebileceğini söyledi. Sonraki devam eden yol arkadaşlığımızda da hep dediği gibi ” Şimdi rahat ol, keyfine bak Yeliz , ben seni arayacağım.” Ve 2 gün sonra aradı hocam . “Test doğru , hatta CIN2 ,yani lezyon yüzeyi biraz daha kaplamış, neredesin, hadi çık gel konuşalım” dedi. “Neredesin, hadi çık gel konuşalım” , tavır ve üslubu …Boşuna yol arkadaşım demiyorum. Florya’dayız. Test sonucu durumumun kötüleştiğini gösteriyordu. Sevgili hocam durumun ciddiyetini tüm yalınlığı ile anlattı ve hızlıca birlikte doğru karar aldık : Ameliyat . Bu karar öncesi hocama Esansiyel Trombositemi hastası olduğumu söyledim.( Kandaki torombosit sayım olması gereken aralığın çok çok üstünde. Bu bir ameliyat durumunda kanımın çok fazla pıhtılaşması gibi bir olasılık taşıdığımı gösteriyor) Bu durum nedeni hocam ameliyat öncesi olası tüm tedbirler için kan doktorum ile görüştü. Olacak operasyonda yaşanabilecek tüm olasılıkları ileterek kendisi ile tüm detayları paylaştı. Emin ellerdeyim, net ! İlk kez ameliyat olacağım , üstelik hiçbir belirti yokken bir anda girdi hayatıma .Yine de hocamın verdiği güven ve o her an hissettiğiniz engin bilgi ve tecrübesi ile hep dediği gibi ” keyifle “ çıktım muayenehaneden. Ve ameliyat günü, ameliyathanedeyim. Kapıda tüm ailem. Yaşadığım korku , endişe. Narkoz öncesi , ameliyathanede kocaman açtığım gözlerle etrafı incelerken hocamın sesi ve ” Merak etme, az sonra her şey geçecek Yeliz , her şey temizlenecek . ” cümlesi ile gülümsedim , son hatırladığım bu ve uyandığımda hocam haklıydı. 2 hafta sonraki kontrolümde de netleştiği gibi tüm lezyon temizlenmişti. Ve sonrası yol arkadaşı , kıymetli hocamdan dökülen ve henüz aklımızda yokken duyduğumuz tavsiye: “Çok güzel atlattığımız operasyon ile rahim ağzın temizlendi ancak olası tekrarlama durumu mevcut. Eeee yaş da 31 , bebek sahibi olma fikriniz varsa ben derim ki ertelemeyin ancak kan ile ilgili durumundan dolayı gebelik senin için ölüm riski taşıyor olacak. Kararın anne olmak ise bu süreçte ben tüm hekimliğimle yanındayım.” Bu olsa olsa bu derece yalın ve samimiyetle yakın bir dosttan duyulabilirdi.
Haklıydı… ve çok şükür ki kısa sürede hamile kaldım.
Ve bu güzel ve isteyen herkese kısmet olmasını dilediğim haberle hocam ile yeni sürecim başladı.
Her kontrolde altını çizdiği kan ile ilgili sıkıntım nedeni ile yüksek risk taşıdığım cümlesi tüm gebeliğimde kulağımdaydı. Her şey tüm riske rağmen hocamın bilgisi , tüm yoğunluğuna rağmen her defasında kan doktorum ile detaylı görüşmesi ile yolunda ve keyifle gitti. Süreçte bebeğimizin ense ölçümün biraz yüksek çıkması , kalbinde delik şüphesi, kilosunun fazla oluşu… Tüm bunları hocamın önce bilge hekimliği , tecrübesi ve dost , o insana çok iyi gelen tavrı ile kolayca atlattık. Bebeğimin cinsiyetini hocamın bir bakışı ile güler yüzlü hemşiremizin elime gizlice verdiği pembe çorap ile öğrendiğim anın tadı ve keyfini ömrümde bir defa daha yaşar mıyım, emin değilim.
Ve işte sonunda Kasım’a inat güneşli bir günün sabahı…
Yakın arkadaşımın hastaneye gönderdiği hediyeye eklediği not :
“Yeni bir hayat var Yeliz’im ellerinde”
Evet, yeni , yepyeni , tertemiz bir hayat var ellerimde… Güzel Kızım DERİN .
Hocam sayenizde….
Sizlerin de ellerinizde yepyeni hayatlar olacak, önce inanın, çünkü doğru yerdesiniz.